GRUPA V
"MUSZELKI"
Nauczycielki: Barbara Ćwikła,
Hanna Świerczyńska
W „Muszelkach” dzieci są bardzo wesołe, bo bardzo lubią swoje przedszkole.
Prace plastyczne piękne robimy i na zajęciach dobrze się bawimy.
Poleceń pani zawsze słuchamy, gdyż do dorosłych szacunek mamy,
A po zajęciach chętnie sprzątamy, bo pani Zosi tak pomagamy.
Chętnie uczymy się wierszy, piosenek i ogrywania zabawnych scenek.
Zawsze chętnie sobie pomagamy – panie są z nas dumne, że się tak staramy.
Drodzy Rodzice, w razie jakichkolwiek wątpliwości lub pytań prosimy o kontakt mailowy. Czekamy na wiadomości pod adresem:
Postaramy się na bieżąco udzielać odpowiedzi.
Serdecznie pozdrawiamy dzieci oraz rodziców.
Pani Basia, Pani Hania, Pani Zosia.
Komunikat Prezydenta
w sprawie otwarcia żłobków i przedszkoli (pobierz)
Drodzy Rodzice
W załącznikach znajdują się informacje
dotyczące rozpoczęcia opieki
i organizacji pracy w naszym przedszkolu
od dnia 18 maja 2020r.
- WAŻNA INFORMACJA DLA RODZICÓW (pobierz) NOWA
- Informacje dla rodziców – rady pedagoga (pobierz)
- KRYTERIA PRZYJĘCIA DZIECKA (pobierz)
- OŚWIADCZENIA DLA RODZICÓW (pobierz)
- PROCEDURA BEZPIECZEŃSTWA W PRZEDSZKOLU NR 1 (pobierz)
- PROCEDURA PRZEBYWANIA DZIECI NA ŚWIEŻYM POWIETRZU (pobierz)
- PROCEDURA PRZYPROWADZANIA I ODBIORU DZIECKA (pobierz)
- PROCEDURA ŻYWIENIA (pobierz)
- ZAŚWIADCZENIE O ZATRUDNIENIU (pobierz)
- Zgoda na pomiar temperatury ciała (pobierz)
Drodzy Rodzice
Przypominamy, iż od 18 maja 2020 r. Przedszkole będzie pełniło funkcję opiekuńczą wg wytycznych GIS, MEN i Ministra Zdrowia. Prosimy bardzo o zgłoszenie do przedszkola dzieci najbardziej potrzebujących opieki, ze względu na ograniczoną liczbę przyjęć. Nadal na stronie internetowej przedszkola będą codziennie publikowane materiały dydaktyczne w ramach zdalnego nauczania.
W każdej grupie będzie mogła przebywać liczba dzieci określona wytycznymi Ministerstwa, co w Przedszkolu nr 1 ,,Perełki Bałtyku” przedstawia się następująco:
1. Grupa ,,DELFINKI” – 10 DZIECI
2. Grupa ,,ŻABKI” – 10 DZIECI
3. Grupa ,,PIRACI”—12 DZIECI
4. Grupa ,,SÓWKI”—12 DZIECI
5. Grupa ,,MUSZELKI” –12 DZIECI
6. Grupa ,,RYBKI”—12 DZIECI
7. Grupa ,,ŻEGLARZE” –10 DZIECI
Dyrekcja PM nr 1
Zachęcamy do oglądania na żywo w dniu 1 czerwca 2020 r. o godzinie 18.30. Na Facebook’u będzie relacja. Link do naszego wydarzenia na https://www.facebook.com/events/956817648096253/.
Link do zwiastuna spektaklu https://www.youtube.com/watch?v=qNrUPkSuBw4.
WSZYSTKIM RODZICOM SKŁADAMY NAJSERDECZNIEJSZE PODZIĘKOWANIA ZA CAŁOROCZNĄ WSPÓŁPRACĘ I ŻYCZYMY, BY OKRES WAKACYJNY BYŁ CZASEM ODPOCZYNKU I RADOŚCI
WSZYSTKIM PRZEDSZKOLAKOM ŻYCZYMY WSPANIAŁYCH, POGODNYCH I ROZEŚMIANYCH WAKACJI.
NIECH TEN LETNI CZAS BĘDZIE PEŁEN NIEZAPOMNIANYCH CHWIL I WRAŻEŃ.
DO ZOBACZENIA WE WRZEŚNIU!
PIĄTEK 26.06.2020R
BĘDĘ O WAS PAMIĘTAĆ!
Na dobry początek dnia zapraszam na gimnastykę
https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I
„Będę o was pamiętać!” – rozmowa na temat powodów wysyłania listów i kart pocztowych na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Letnie opowieści – listy i pocztówki.
Letnie opowieści – listy i pocztówki Małgorzata Szczęsna
Właśnie siedzę na balkonie. Mama położyła na posadzce koc, przyniosłam zabawki, poduszki. Bawię się dobrze, choć tęsknię za moimi koleżankami i kolegami z przedszkola. Słyszę szczekanie psa i patrzę na dół.
– Mamo, idzie do nas pan listonosz! Czy mogę zejść i spytać, czy ma coś dla nas?
– Chodź, Aduniu, pójdziemy razem. Za chwilę wracamy z kupką listów, kartek, ulotek reklamowych, druków. Przeglądam kolorowe widokówki, odwracam je i widzę znajome litery: A…D…A
– Mamo, ta karta jest do mnie, i ta też, i ta. Nawet list jest do mnie! Idę ze swoją korespondencją na balkon. Rozkładam ją na kocu i liczę, ile mam pocztówek: 1… 2… 3… 4 i list. To ile razem? Pięć! Najpierw biorę list. Po drugiej stronie koperty, na trójkątnej klapie jest napisane: KA… RO… LI… NA. Czytam jeszcze raz. Te literki przecież znam, a nie mogę ich złożyć. Czytam szybciej początek i już wiem! Ten list napisała Karolina.
– Mamusiu! Karolina przysłała mi swoje zdjęcie, jak pływa w dmuchanym różowym kółku
– flamingu! – wołam do mamy po otwarciu listu.
Razem z mamą próbujemy odszyfrować rysunki, które narysowała na kartce. Co chciała mi przekazać?
– Tu widać dwie dziewczynki pływające w basenie, a wokół nich serduszka. Już wiem, pewnie chciałaby, abyśmy poszły razem do parku wodnego, i że bardzo mnie lubi! – domyślam się.
– Pójdziemy tam razem, mamo, proszę!
– Dobrze, już dobrze, córeczko! – mówi mama, a ja mocno ją ściskam za szyję.
– Doskonale radzisz sobie z czytaniem swojej poczty. Mama idzie do kuchni, a ja rozszyfrowuję dalej. Czytam, od kogo jest widokówka ze zdjęciem gór: K… U… B… A. To łatwe: Kuba. Narysował dziewczynkę w zielonej czapce i chłopca z opaską na jednym oku. Już wiem – z Kubusiem zawsze bawiłam się w Piotrusia Pana. Pewnie tęskni za mną (w rogu narysował czerwone serce) i wspomina naszą zabawę.
Pocztówka z widokiem morza jest od: A… G… A– oczywiście od Agi. Agnieszka mówiła mi, że jedzie nad morze. Narysowała huśtawki i zjeżdżalnie. Często razem bawiłyśmy się na placyku.
- Napisała też jakieś cyfry w serduszku. To pewnie numer telefonu jej rodziców. Poproszę mamę i do niej zadzwonię. Biorę do ręki kartę z rysunkiem psa na hulajnodze i już wiem, od kogo ona jest. Odwracam i czytam: K… A… C… P… E… R. Tak, zgadłam – od Kacpra. On uwielbia jeździć na hulajnodze i się wygłupiać. Po drugiej stronie narysował: niebieskie fale, żaglówkę z sercem na maszcie i chłopca. Już wiem, pewnie pływał łódką. Ostatnia widokówka przedstawia las i domek. Odwracam i czytam: K… A… M… I… L… A. To od Kamili! Na tej stronie są cztery małe rysunki w kwadracikach: grzyby, wiewiórka, poziomki, serce. Już wiem, co to znaczy.
– Mamusiu, napisali do mnie Karolina, Aga, Kuba, Kacper, Kamila. Wszyscy mnie lubią i tęsknią za mną!
– Teraz już wiesz, jak przyjemnie jest dostawać listy i pocztówki.
– Wiem! Teraz biorę kredki i odpisuję im. Na pewno często użyję czerwonego koloru.
R. zadaje dzieciom pytania:
-Kogo zauważyła Ada, gdy bawiła się na balkonie?
-Co on przyniósł?
-Od kogo Ada dostała list, a od kogo pocztówki?
-Co pisały do niej dzieci?
-W jaki sposób pisały dzieci?
- Po co piszemy listy i kartki?
-W jaki jeszcze sposób można do siebie pisać?
-Czy kiedyś dostaliście list lub pocztówkę?
Praca plastyczna- zaprojektuj swoją kartkę dla koleżanki lub kolegi z grupy.
Posłuchaj piosenkę o wakacjach.
https://www.youtube.com/watch?v=v_-a4zX6n90
https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM
Możesz się też wybrać na rodzinną wycieczkę samochodem za miasto.
https://www.youtube.com/watch?v=tlCH6BFEISg
MIŁYCH WAKACJI
CZWARTEK 25.06.2020R
WAKACJE!
Poruszamy się ze Świeżakami.
https://www.youtube.com/watch?v=Vq4LxW6QX7I
„Zakończenie roku”
– R. przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat kończącego się roku przedszkolnego:
-Co najbardziej utkwiło mu w pamięci z tego roku, który minął?
- Z kim najbardziej lubił się bawić?
- Czym lubił się bawić?
- Czego się nauczył w tym roku?
-Dokąd pójdzie po wakacjach?
-Czym szkoła różni się od przedszkola?
Ważne, by R budował w dziecku pozytywne skojarzenie ze szkołą, zachęcał do podtrzymywania przedszkolnych znajomości.
Lato wreszcie! – wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.
Lato wreszcie! Urszula Kozłowska
Już walizki w bagażniku,
torba, plecak, pięć koszyków…
Czy na pewno wszystko mamy?!
Bo za chwilę wyjeżdżamy!
Tata już przy kierownicy,
denerwuje się i krzyczy.
Szkoda przecież każdej chwili!
– Jedźmy w końcu, moi mili!
Lato, lato, lato wreszcie
Nie będziemy siedzieć w mieście!
Wszyscy więc wsiadają prędko:
Dziadek Władek z wielką wędką,
Babcia z kotem, pies nasz, Ciapek,
Mama (niosąc stos kanapek),
Moja siostra z parasolką
i braciszek z deskorolką,
potem ja z piłkami dwiema…
lecz już dla mnie miejsca nie ma!
Lato, lato, lato wreszcie,
Czy będziemy siedzieć w mieście?
Tata mówi: – Nie ma strachu,
jeszcze miejsce jest na dachu.
Więc mi trochę zrzedła minka:
– Ja na dachu? Ja… dziewczynka?
Tata tylko kręci głową:
– Cóż za pomysł, daję słowo?!
Oj! Córeczko moja mała,
coś ty sobie ubzdurała?
Lato, lato, lato wreszcie,
Nie będziemy siedzieć w mieście!
Już na dachu stos bagaży,
a ja uśmiech mam na twarzy.
Siedzę sobie obok mamy,
no i wreszcie wyjeżdżamy!
Słońce nam wskazuje drogę
– już doczekać się nie mogę!
Wiem, że wdali na nas czeka
Las szumiący, łąka, rzeka…
Lato, lato, lato wreszcie,
Nie będziemy siedzieć w mieście!
Po lekturze wiersza R. rozmawia z dzieckiem na temat jego treści:
- O czym jest wiersz?
-Dokąd wyjeżdżają bohaterowie wiersza?
-Co ze sobą zabierają?
-Jakie macie plany na wakacje?
-Jak będziecie spędzać czas na wakacjach?
„Moja wyspa” – praca techniczna. R. przygotowuje materiał plastyczny i przyrodniczy: piasek, kamyki, patyczki, kawałki kory, piórka, masę solna, plastelinę. Daje dziecku także rolki po papierze toaletowym, plastikowe zakrętki, plastelinę, drobne koraliki. Dziecko przygotowuje swoją wyspę na talerzyku jednorazowym, wypełniając go grubą warstwa masy solnej z piaskiem, którą zagospodarowują według własnego pomysłu. Wyspy układają na oceanie zrobionym na pogniecionej przezroczystej folii, pod którą wkładają muszle, kamyki i cienkie paski zielonej krepiny. Na koniec opowiadają o swoich wyspach – co się na nich znajduje, jak można spędzić na nich czas, z kim chciałyby się tam znaleźć.
Karta pracy– rozwiązywanie rebusów i rysowanie po śladzie i według instrukcji
Karta pracy– rysowanie wakacyjnych planów.
Karta pracy – kącik grafomotoryczny, łączenie liczb od najmniejszej do największej, kolorowanie liter, odczytywanie napisu.
Możesz nauczyć się piosenki pt” Niech żyją wakacje!
https://www.youtube.com/watch?v=BauTov9xmZY
Niech żyją wakacje,
niech żyje pole i las
i niebo, i słońce,
wolny, swobodny czas.
Pojedzie z nami piłka
i kajak, i skakanka,
będziemy grać w siatkówkę
od samiutkiego ranka
Gorące, złote słońce
na ciemno nas opali,w srebrzystej, bystrej rzece
będziemy się kąpali.
Niech żyją wakacje,
niech żyje pole i las
i niebo, i słońce, wolny,
swobodny czas.
Mam jeszcze jedna piosenkę- Atrakcje w wakacje.
https://www.youtube.com/watch?v=oOU-ktMncbY
Atrakcje w wakacje
1) Ciepłe słońce nas ogrzewa,
lato jest już z nami!
Kask ubieram, biorę rower
– jadę alejkami.
Ref. Pa, pa, pa, pa, pa, pa ,pa
– żegnam wszystkich Was!
Pa, pa, pa, pa, pa, pa ,pa
– w podróż ruszyć czas!
2x W wakacje - atrakcje (klaskanie)
Atrakcje w wakacje (skakanie) 2x
2) Piłka, rolki, trampolina
– może coś innego?
Basen, lody dla ochłody,
zabawa z kolegą!
Ref. Pa, pa, pa, pa, pa, pa ,pa
– żegnam wszystkich Was!
Pa, pa, pa, pa, pa, pa ,pa
– w podróż ruszyć czas! 2x
W wakacje - atrakcje (klaskanie)
Atrakcje w wakacje (skakanie) 2x
Milej zabawy i pracy
ŚRODA 24.06.2020R
BEZPIECZNE WAKACJE
Zapraszam do zabawy ruchowej- głowa, ramiona, kolana,piety zatem zaczynamy
https://www.youtube.com/watch?v=wVs408x3s88
Wakacyjne rady – wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.
R. mówi:
Żeby wakacje były przyjemne i bezpieczne, musicie zachowywać się w odpowiedni sposób. Posłuchajcie wiersza z wakacyjnymi radami i postarajcie się je zapamiętać.
Wakacyjne rady Wiera Badalska
Głowa nie jest od parady,
służyć ci musi dalej.
Dbaj więc o nią
i osłaniaj, kiedy słońce pali.
Płynie w rzece woda chłodna,
bystra, czysta,
tylko przy dorosłych
z kąpieli korzystaj.
Jagody nieznane,
gdy zobaczysz w borze:
Nie zrywaj!
Nie zjadaj!
– bo zatruć się możesz.
Urządzamy grzybobranie,
jaka rada stąd wynika:
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
nie wkładaj go do koszyka.
Biegać boso jest przyjemnie,
ale ważna rada:
– idąc na wycieczkę pieszą
dobre buty wkładaj!
Po lekturze wiersza R. rozmawia z dziećmi na temat jego treści. Prosi o wymienienie i omówienie wszystkich rad, które się w nim znalazły, dziecko notuje je w dostępny sposób (rysuje lub pisze), po skończeniu proponuje i notuje inne wakacyjne rady.
„Przestrzegaj zasad” – rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Przypomnienie numerów alarmowych: 112, 999, 998, 997.
https://www.youtube.com/watch?v=q4vCgvtj44k
Przypomnij sobie numery alarmowe- obejrzyj film jak Lulek, Rózia oraz krasnal Tadzio uczą dzieci numerów alarmowych 997, 998, 999 oraz 112. Dzięki przyjaznej fabule i grafice, szybko zapamiętasz ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa.
https://www.youtube.com/watch?v=kzMubL2dHAk
Przypominam zasady zachowania się w czasie wakacji nad jeziorem, nad morzem , w górach czy w lesie -zapamiętaj je!!!
https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA&t=106s
https://www.youtube.com/watch?v=wS4SRvkvLio&t=5s
https://www.youtube.com/watch?v=0iidgRGFl60
https://www.youtube.com/watch?v=Y0sBekIWkL4
„Mali ratownicy” – zabawa muzyczna połączona z nauką zasad. Dziecko dostaje „megafon” (rolki po papierze toaletowym). R. odtwarza dowolny utwór instrumentalny, a dziecko tańczy z rolką według własnego pomysłu. Na przerwę w muzyce R. recytuje fragment po fragmencie wybraną zasadę dotyczącą bezpieczeństwa podczas wakacji, a dziecko powtarza ją przez megafon – jak ratownicy na plaży.
Karta pracy – podawanie nazw przedmiotów i zwierzęcia na obrazkach, wpisywanie liter do właściwych okienek, odczytywanie hasła.
Karta pracy – poruszanie się po planszy zgodnie z kodem, rozmowa na temat miejsc przedstawionych na zdjęciach.
Karta pracy – kącik grafomotoryczny, pisanie wyrazów po śladzie, łączenie wyrazów z obrazkami, wyjaśnianie wieloznaczności podanych wyrazów.
„Mój przyjaciel” – rozmowa na temat przyjaciół, próba określania, kto to jest przyjaciel. R. zadaje pytania naprowadzające:
-Kogo nazywamy przyjacielem?
- Czym przyjaciel różni się od kolegi?
- Jak powinien się zachowywać przyjaciel?
- Co to znaczy, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?
- Kto z was ma przyjaciela?
Karta pracy– czytanie zdań, rysowanie lodów, wykonywanie obliczeń, łączenie podpisów z właściwymi obrazkami.
Karta pracy– podawanie nazw przedmiotów na ilustracjach, wyszukiwanie nazw wykreślance.
Na koniec dnia posłuchaj piosenkę
https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM
Miłej zabawy
WTOREK 23.06.2020R
NAD WODĄ!
Zapraszam na zabawę ze Świeżakami
https://www.youtube.com/watch?v=Vq4LxW6QX7I .
„Gdzie woda jest słodka, a gdzie słona?” – rozmowa na temat rodzajów wód w zbiornikach wodnych na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania.
Letnie opowieści – zabawy w wodzie Małgorzata Szczęsna
Znów jestem na Mazurach nad jeziorem u kuzynów – Roberta i Kasi. Może pamiętacie, że bawię się tu z grupą chłopaków: Maksem, Leonem, Klaudiuszem, Dawidem. Obudziłam się, leżę i myślę, co będziemy dziś robić…
– Ada, ty śpiochu! Wstawaj! – krzyczy Maks, pukając w szybę tuż nad moim łóżkiem.
– Już idę! – mówię, uchylając okno. Przed moją przyczepą stoi cała nasza ekipa.
– Idziemy nad jezioro – mówi Leon, trzymając w ręku wiadro.
– Co będziemy robić? – pytam.
– Zobaczysz. Schodzimy na pomost, gdzie Robert, Paweł i pan Rysiek szykują wędki. Chłopaki podwijają wysoko spodnie i wchodzą do wody. Odgarniają piasek pokazują mi coś szarego. To glina, którą wyciągamy z wody i wrzucamy do wiadra. Siadamy na pomoście i robimy z niej różne rzeczy – kubeczki, serca, wałki, które ozdabiamy kolorowymi kamykami. Zanosimy nasze wyroby i kładziemy wokół ogniska, by wysuszyły się i wypaliły.
– A teraz robimy kule z gliny i zobaczymy, kto rzuci najdalej! – woła Maks. Robimy stosy kul i rzucamy.
– Najdalej rzucali Klaudiusz i Maks – oceniają panowie z wędkami.
– A teraz wskakujemy do wody – chłopaki zdejmują spodnie i bluzki i w kąpielówkach wchodzą do wody.
– Nie chlapcie! – wołam, przecierając oczy. Powoli wchodzę do wody, a chłopaki ze wszystkich stron nacierają na mnie i obiema rękami rozchlapują wodę. Wtedy potykam się o kamień, przewracam. Robert szybko podbiega, bierze mnie na ręce i grozi chłopakom
– Ech, ech, ech – kaszlę, bo woda dostała mi się do gardła.
– Ta woda wcale nie jest słodka, ona nie ma smaku – mówię zdziwiona
– Tak mówi się na wodę, która jest w jeziorach, stawach, rzekach. Tylko taką wodę mogą pić zwierzęta – tłumaczy mi Paweł.
– A słona? – Słona jest w oceanach i morzach – dodaje pan Rysiek.
– Tak, to prawda, bo jak fala przewróciła mnie, zachłysnęłam się wodą morską i aż drapało mnie w gardle od soli, a oczy mama obmywała mi wodą z butelki.
– Ada, czy ty musisz się ciągle przewracać i próbować, jaka jest woda? – śmieją się chłopaki. Jeszcze długo bawimy się w wodzie. Pływamy przy brzegu w rękawkach, na dmuchanych kółkach, deskach. Obserwujemy pływającą ławicę maleńkich rybek i rodzinę łabędzi. Nosimy piasek i wodę do piaskownicy, która jest tuż przy brzegu. Próbujemy puszczać kaczki na wodzie, ale nie wychodzi nam to jeszcze. Po obiedzie robimy małe łódeczki z połówki orzecha. Wkładamy do środka trochę gliny i wbijamy w nią wykałaczkę z nabitym na nią liściem. Kładziemy się na brzuchu na pomoście, spuszczamy łódki na wodę i dmuchamy, aby popłynęły daleko.
– Moja najdalej! – woła Maks.
– Nie dmuchajcie tak mocno, bo moja łódka chwieje się i zaraz się przewróci – mówię zdenerwowana.
– Tak jak ty dziś rano, przewróci się i zachłyśnie słodką wodą – śmieją się chłopaki. Wieczorem dorośli siadają przy ognisku. Na grillu robią kolację: pieką mięsa, kiełbaski, zapiekanki, warzywa posypane przyprawami. Palce lizać!
– Ada, nie jedz tyle, bo nie będziesz miała siły biegać i przegrasz – mówi Leon, wkładając do buzi kolejna kiełbasę.
– Jeden, dwa, trzy…. – liczy Maks, bo już bawimy się w chowanego. Teraz, gdy jest ciemniej, łatwiej się schować. –…Dziesięć! Szukam! Siedzę cicho, schowana za najbliższym drzewem i szukam okazji, żeby wyskoczyć i się zaklepać. Myślę, co jutro będziemy robić…
R. zadaje dzieciom pytania:
-Dokąd pojechała Ada?
-Co tam robiła?
-Co się stało, gdy chłopaki ochlapali Adę?
-Na wodę, która jest w jeziorze, mówimy, że jest słodka.
- Gdzie jeszcze jest słodka woda?
-Gdzie jest słona woda?
-Dlaczego jest słona?
-Jaka woda jest w kałużach?
-W co jeszcze bawiły się dzieci na Mazurach?
-W co wy się bawicie, gdy jesteście nad wodą?
-O czym należy pamiętać, gdy bawimy się w wodzie?
Nasi bohaterowie Tishi, Tashi i Ubaki wybiorą się dziś na plażę. Przypomną Wam o jakich ważnych rzeczach trzeba pamiętać, aby spędzić bezpiecznie czas nad wodą. Wspaniała bajka edukacyjna, która uczy zasad bezpieczeństwa i odpowiedniego zachowania podczas kąpieli wodnych. https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA
https://www.youtube.com/watch?v=iy2B0WTxTO8
https://www.youtube.com/watch?v=Y0sBekIWkL4&t=17s
Słońce, piękna pogoda, idealny dzień na plażowanie. Tishi, Tashi i Ubaki wybierają się nad wodę. Będą pływać, opalać się. Zobaczcie o jakich ważnych zasadach należy pamiętać podczas wypoczynku nad wodą. Zapamiętajcie, co jest ważne a czego nigdy nie należy robić.
https://www.youtube.com/watch?v=N4X0RhlMf7Y&t=7s
„Nad morzem”
– R. prezentuje dziecku na mapie Polski obszar Morza Bałtyckiego. Zachęca dziecko do podawania nazw państw, które mają dostęp do morza, odczytuje nazwy polskich rzek, które do niego uchodzą. Następnie rozkłada na dywanie zdjęcia przedstawiające krajobraz morski: mewy, fale i wiatr. Zadaniem dziecka jest rozpoznawanie i wyodrębnienie głoski w nagłosie i wygłosie słów: mewy, fale, wiatr i ułożenie nowych słów zaczynających się od wyodrębnionych głosek (słowa powinny być związane z morzem). R. zwraca uwagę, że w języku polskim nie występują wyrazy zaczynające się od głoski y.
„Plażowe zagadki” – R. wskazuje dzieciom żółty materiał ułożony na dywanie i zwraca uwagę na przedmioty, które są pod nim schowane. Wyjaśnia, na czym będzie polegała zabawa: Wiatr wiejący na plaży przykrył piaskiem różne przedmioty. Waszym zadaniem jest odgadnięcie za pomocą dotyku, co ukryło się pod piaskiem. Następnie dziecko dotyka rzeczy spod materiału, odgaduje, co to za przedmiot. Następnie dzieli jego nazwę na sylaby i głoski, przelicza je, podaje pierwszą, kolejną i ostatnią głoskę, podaje słowo, które się rymuje z daną nazwą, układa zdanie z daną nazwą,
„Zapamiętaj ten wzór” – N. układa ze sznurka na dywanie wzór fali. Dzieci chodzą wzdłuż sznurka drobnymi kroczkami. Następnie nauczyciel usuwa sznurek, a dzieci idą według zapamiętanego wzoru.
Karta pracy- łączenie liczb od najmniejszej do największej, rysowanie rybek według instrukcji, zapisywanie i obliczanie działania.
Karta pracy – podawanie nazw obrazków, dzielenie nazw na sylaby, pisanie sylab po śladzie, dopisywanie brakujących sylab.
Tacki z piaskiem” – zabawy grafomotoryczne z wykorzystaniem tacek z piaskiem do rysowania. Dziecko wykonuje rysunki według własnego pomysłu – palcem, patykiem, drugą stroną kredki. Następnie odwzorowuje gotowy obrazek na papierze. Mogą także posmarować wybrane elementy obrazka klejem i posypać je piaskiem.
Obejrzyj film „Bezpieczne wakacje” i zapamiętaj jak należy zachować się nad wodą- to bardzo ważne.
https://www.youtube.com/watch?v=0iidgRGFl60
Przy pięknej pogodzie możesz wybrać się z rodzicami na plażę , pamiętaj tylko o bezpiecznym zachowaniu się nad wodą
Poniedziałek 22.06.2020r
W GÓRACH
Na dobry początek dnia poruszamy się ze Świeżakami.
https://www.youtube.com/watch?v=Vq4LxW6QX7I
„Góry to…” – zabawa w skojarzenia.
R. pokazuje plansze z mapą fizyczną Polski. Dziecko mówi, z czym kojarzą mu się góry.
R. zadaje pytania:
-Czy byłeś w górach?
-Jak się nazywają góry w Polsce?
-Jak wyglądają góry?
-Czym się od siebie różnią?
- Co można robić w górach?
-Jakie zwierzęta i rośliny można spotkać w górach?
- Jak powinniśmy się zachowywać na szlaku turystycznym?.
R. pomaga dziecku zlokalizować na mapie Góry Świętokrzyskie, Karpaty, Sudety, Tatry prezentuje pejzaż górski.
Jak nie masz ilustracji o górach możesz obejrzeć film -Karpaty, Tatry, Sudety.
https://www.youtube.com/watch?v=K0OahB__86Y
https://www.youtube.com/watch?v=Ql4_ywggn4k
https://www.youtube.com/watch?v=5W4C8y6vawY
Tishi, Tashi i Ubaki wybrali się na wycieczkę w góry. Dziś pokażą jak należy się przygotować do wędrówki, co ze sobą zabrać oraz jak zaplanować trasę wycieczki. Wspaniała bajka edukacyjna, która uczy zasad bezpiecznego zachowania w górach.
https://www.youtube.com/watch?v=wS4SRvkvLio
Co należy zabrać ze sobą na wędrówkę- Karta pracy.
Góry, nasze góry – słuchanie wiersza, wytłumaczenie pojęć: hale, baca.
Góry, nasze góry Janina Porazińska
Góry, nasze góry.
Hale, nasze hale.
Kto was zna tak dobrze,
jako my, górale.
Góry, nasze góry.
Wy, wysokie szczyty.
Kto was przewędrował?
Góral rodowity.
Po lekturze wiersza R. zadaje dzieciom pytania:
- Kto to jest góral?
-Gdzie według wiersza góral wypasa owce?
- Co to są hale?
- Jak nazywa się góral, który zajmuje się wypasem owiec na halach?
R. prezentuje napisy: hale, baca, owce, Tatry, dziecko je czyta, następnie układa z liter Alfabetu. napisy: hale, baca, owce, Tatry.
Zobacz bacę i wypas owiec na halach.
https://www.youtube.com/watch?v=mxW7qCz-kZc
„W górach” – zapoznanie dzieci z nazwą najwyższych polskich gór i ich szczytami.
R. pokazuje dzieciom na mapie Polski pasmo Tatr. Prezentuje napis Tatry, który dziecko odczytuje. R. wspólnie z dziećmi omawia góralskie tradycje: stroje ludowe, gwarę i potrawy.
https://www.youtube.com/watch?v=obQkMIRzrxU
Możesz obejrzeć jakie są stroje i tańce góralskie
https://www.youtube.com/watch?v=8jLmpNz-Yz4
„Górski pejzaż” – praca plastyczna. Dziecko otrzymuje duży arkusz papieru, pędzle i farby. Zadaniem dziecka jest namalowanie górskiego pejzażu.
Karta pracy – wycinanie dwustronnych puzzli, układanie wybranego obrazka, naklejanie go na kartce.
Zobacz jak przedszkolaki tańczą taniec zbójnicki.
https://www.youtube.com/watch?v=vPa6VRUWTOk
Miłej pracy i zabawy
Temat tygodnia: LATO NADCHODZI!
19.06.2020 (piątek)
Temat dnia: LETNIA POGODA W SZTUCE
1. „Pogoda”– wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
„Pogoda” / Bożena Forma/
Adaś ciągle spogląda w okno. Dzisiaj z grupą przedszkolaków jedzie na wycieczkę. Ale co z tą pogodą? Czy wycieczka się uda? Mają jechać bryczką i grać w piłkę.
– Mamusiu, nie widać słońca. po niebie płyną ciemne chmury – chłopiec ze smutkiem spogląda w okno.
– Może zabiorę grubszą kurtkę, a może wyciągnę z plecaka krótkie spodnie, pewnie ich nie założę – coraz bardziej denerwuje się Adaś.
– Nie martw się, popatrz, termometr wskazuje wysoką temperaturę – tłumaczy mama.
– Jest ciepło, chociaż trochę parno. Włączymy telewizor i zaraz dowiemy się, jaka będzie pogoda – na ekranie pojawiła się mapa Polski.
– Mieszkamy tutaj, gdzie widać słońce zza chmur – tłumaczy Adasiowi mama. – Wprawdzie widać czasami padający deszcz, jednak to tylko przelotne opady.
Adaś wpatruje się w mapę pogody.
– Trochę podobna do naszego kalendarza pogody. Codziennie wspólnie z panią zaznaczamy na nim pogodę, jaką zaobserwowaliśmy w drodze do przedszkola. Wybieramy chmurki, krople deszczu, ugięte na wietrze drzewa.
Zegar wybija ósmą godzinę.
– Na nas już czas – mama z Adasiem idą do przedszkola.
– Będzie wspaniale, zobaczysz. Przebierz się w krótkie spodenki, jest coraz cieplej.
Pogoda dopisała. Chociaż było pochmurno, nie spadła ani jedna kropla deszczu. Był spacer nad jezioro, przejazd bryczką i oczywiście gra w piłkę. Dzieci wróciły bardzo zadowolone, chociaż trochę zmęczone.
Po przeczytaniu opowiadania Rodzic zadaje dziecku pytania:
- Gdzie wybierał się Adaś?
- Dlaczego chłopiec był zmartwiony?
- Jaką pogodę wskazywała prognoza w telewizji?
- Jaka pogoda była na wycieczce?
2. „Zjawiska atmosferyczne” – Rodzic rozmawia z dzieckiem o zjawiskach atmosferycznych charakterystycznych dla poszczególnych pór roku. Pyta:
- Czym różni się lato od innych pór roku?
- Co dzieci robią w lecie, jaki to dla nich czas?
3. „Letnie krajobrazy” – Rodzic proponuje dziecku namalowanie farbami akwarelowymi letniego pejzażu. Wspólnie słuchają nagrania „Lato” A. Vivaldiego, wyobrażają sobie krajobraz, jaki można by namalować. Rodzic przypomina technikę malowania akwarelami, zachęca dziecko do tworzenia nowych barw przez mieszanie kolorów, tak jak robią to malarze.
https://www.youtube.com/watch?v=hGV-MRdcQOE&list=RDhGV-MRdcQOE&start_radio=1&t=3
4. Karta pracy 1 – uzupełnianie ilustracji symbolami pogody, czytanie globalne nazw dni tygodnia.
5. Karta pracy 2 – odszukanie wśród liter ukrytych wyrazów i dopasowanie ich do obrazka.
6. Karta pracy 3 – nazywanie przedmiotów, pisanie pierwszej i ostatniej litery nazwy obrazka.
7. „Łąka” – dla miłośników przyrody jeszcze jedna ciekawa, wiosenno-letnia opowieść:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=70&v=j-POeJHTbTo&feature=emb_logo
18.06.2020 (czwartek)
Temat dnia: TĘCZA PO DESZCZU
1. „Tęcza cza, cza, cza”– zabawa ruchowa doskonaląca płynność ruchów w przestrzeni.Rodzic wraz z dzieckiemwykonuje improwizacje ruchowe do piosenki „Tęcza cza, cza, cza” (można użyć wstążek, pasków krepiny lub apaszek).
/sł. Anna Bernat, muz. Aleksander Pałac/
1.
Koleżanko, kolego
popatrz czasem na niebo.
Czasem zdarzyć się może,
cud, zjawisko w kolorze.
Ref.:
Tęcza, tęcza cza, cza, cza,
czarodziejska wstążka ta.
Wiąże niebo z ziemią, o,
jaki kolorowy splot.
Tęcza, tęcza cza, cza, cza,
czarodziejska wstążka ta.
Przez tę tęczę cały świat
kolorowy uśmiech ma.
2.
Narysuję tę tęczę
i na zawsze ci wręczę.
By ci było tęczowo,
tęczę noś kolorową.
Ref.:
Tęcza, tęcza cza, cza, cza…
3.
Śpiewaj z nami o tęczy,
Kiedy nuda cię dręczy.
W domu, w szkole, po burzy
Tęcza minę rozchmurzy.
Ref.:
Tęcza, tęcza cza, cza, cza…
https://www.youtube.com/watch?v=LmBK0xFkhH4
2. „Barwy tęczy” – Rodzic wspólnie z dzieckiem ogląda film:
https://www.youtube.com/watch?v=tKw2-En1tTw
Dziecko wymienia kolejno nazw kolorów, które tworzą tęczę. Zabawę tę można przeprowadzić w języku obcym, np. angielskim:
tęcza – rainbow,
czerwony – red,
pomarańczowy – orange,
żółty – yellow,
zielony – green,
niebieski – blue,
granatowy – darkblue, (indigo)
fioletowy – violet).
https://www.youtube.com/watch?v=Q2uYNiaw9qE
3. „Zapamiętaj kolory” – zabawa językowa. Rodzic wymienia nazwy kolorów, któretworzą tęczę w odpowiedniej kolejności. Dziecko określa głoskę w nagłosie tych nazw (pierwsza głoska). Rodzic zachęca, by dziecko utworzyło zdanie, które ułatwi zapamiętanie kolejności kolorówtęczy (pierwsze głoski kolejnych słów odpowiadają pierwszym głoskom nazw kolorów tęczy).
4. „Zabawy badawcze” – Rodzic zaprasza dziecko do zrobienia tęczy.
1.„Tęcza w wodzie” – dziecko nalewa wodę do miski i wkłada do środka lusterko tak, by opierało się o ściankę. Kieruje snop światła latarki na część tafli znajdującej się pod wodą. Na kartce trzymanej za latarką obserwuje tęczę.
2. „Jak sprowadzić tęczę?” – dziecko kładzie na stole kartkę papieru, w odległości około 10 cm nad papierem trzyma szklankę z wodą. Po chwili na stole powinna pojawić się tęcza.
Rodzic pyta:
- Jak myślisz skąd się wzięła tęcza?
Dziecko próbuje wnioskować, po czym Rodzic wyjaśnia, że wiązka światła białego odbija się od lustra. Gdy wychodzi z wody, załamuje się. Tęcza powstajena skutek załamania i odbicia światła słonecznego w kroplach wody. Widzimy ją w postaci barwnego łuku na tle chmur deszczowych lub po deszczu. Powstaje także we mgle wodnej przy wodospadach i fontannach. Znika, kiedy wszystkie krople wody opadną lub wyparują.
https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0
5. „Tęcza” – praca plastyczna. Dziecko maluje tęczęna dużym arkuszu papieru za pomocą gąbek, dłoni lub szerokiego pędzla.Pod tęczą, tworzy dowolny krajobraz.
6. Karta pracy 1 – rysowanie wyniku przeprowadzonego eksperymentu.
7. Karta pracy 2 – kolorowanie mozaiki zgodnie z kodem.
8. Karta pracy 3 – łączenie w pary obrazka z cieniem, odszukiwanie i odczytywanie liter, tworzenie z nich wyrazów.
9. „Czy tęczę można kupić?” – sprawdźcie oglądając film.
https://www.youtube.com/watch?v=OAv0FzdfZx4
17.06.2020 (środa)
Temat dnia: BURZA
1. „Burza” – Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania zagadki Marcina Przewoźniaka:
Co się dzieje tam u góry?
Wielką wojnę toczą chmury?
Wciąż na siebie nacierają
I strzelają, i błyskają?
Co się tam na górze dzieje?
Że się nam na głowy leje?
Od błyskawic niebo trzeszczy,
A nam w butach chlupie deszczyk.
Ciemne niebo dudni, świeci…
Co się dzieje tam na górze?
Wiedzą to na pewno dzieci:
Oglądamy groźną… (burzę).
Po przeczytaniu zagadki Rodzic prosi dziecko, aby nazwało dźwięki, które w niej opisano. Następnie prowadzi rozmowę:
- Jak należy zachować się w czasie burzy?
Dziecko formułuje swoje przypuszczenia, dzieli się swoją wiedzą. Następnie Rodzic podsumowuje:
Podczas burzy:
– należy unikać wysokich obiektów;
– nie wolno przebywać w wodzie ani na odkrytym terenie, chować się pod drzewami;
– należy unikać metalowych przedmiotów i nie przebywać w ich pobliżu;
– nie wolno rozmawiać przez telefon komórkowy.
2. „Skąd się bierze burza?” – eksperyment. Rodzic proponuje dziecku przeprowadzenie doświadczenia, do którego będą potrzebne: szklanka, blaszane denko (pokrywka puszki), balonik, kawałek wełnianej tkaniny.
Instrukcja przeprowadzenia doświadczenia:
1. Na suchej szklance umieszczamy blaszane denko,
2. Nadmuchujemy balonik,
3. Pocieramy energicznie balonik wełnianą szmatką/włóczką i kładziemy go na denku,
4. Zbliżamy palec do brzegu blachy.
Po zakończeniu eksperymentu rodzic pyta:
- Co zauważyłeś? Co poczułeś? (przepływ prądu)
- Jak to wytłumaczyć? (w wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne – prąd, i przeskoczyła iskra, którą można porównać do maleńkiej błyskawicy).
https://www.youtube.com/watch?v=eyLKBakvNW4
3. „Coś tam błyska, coś tam grzmi…” – posłuchajcie piosenki Wojciecha Malajkata o burzy:
https://www.youtube.com/watch?v=b3PnRDP3TWM
4. „Burza” – przypomnienie zdobytych wiadomości – quiz.
– Jak należy zachować się podczas burzy, gdy jesteśmy w domu? (pozamykać okna, wyłączyć: telewizor, komputer, radio, nie rozmawiać przez telefon, ponieważ uderzenie pioruna w urządzenie elektryczne lub telekomunikacyjne może spowodować porażenie)
– Co należy zrobić, gdy burza zaskoczy nas poza domem? (schronić się w bezpiecznym miejscu, w budynku, w jaskini, w aucie itp.)
– Co chroni budynki przed uderzeniem pioruna? (piorunochron)
– Czego należy unikać podczas burzy? (nie wolno chować się pod drzewami, nie wolno stać w wodzie itp.)
5. Karta pracy – poruszanie się zgodnie z kodem, kolorowanie obrazków.
16.06.2020 (wtorek)
Temat dnia: KOLORY LATA
1. „Po łące biega lato” – słuchanie piosenki i rozmowa na temat jej treści. Rodzic zachęca dziecko do rozmowy pytaniami:
- Jaka zbliża się pora roku?
- Jakie zmiany zauważyłeś w przyrodzie?
- Czy wiesz, jakie zmiany zachodzą latem w parku, lesie i na polu?
- Posłuchaj uważnie piosenki i zastanów się, w jakim miejscu – zgodnie z piosenką – można spotkać lato.
https://www.youtube.com/watch?v=QHR9URbvf_E
Po wysłuchaniu piosenki Rodzic zaprasza dziecko, aby powtarzało jej tekst wers po wersie i ilustrowało ruchem treść, podsuwa propozycje gestów.
Po łące biega lato
1. Po łące biega lato,
uwija się jak bąk.
„Dzień dobry” – mówi kwiatom
I pieści każdy pąk
ref. Kto chce się z latem spotkać,
Niech idzie z nami tam.
Rumianek i stokrotka
Pokażą drogę nam.
2. Pomaga lato pszczołom
na kwiatach też się zna.
Uśmiecha się wesoło
I w berka z nami gra
ref. Kto chce się z latem spotkać …
3. Gdy lato jest zmęczone,
w szałasie sobie śpi.
I we śnie gra w zielone,
bo łąka mu się śni.
ref. Kto chce się z latem spotkać …
2. „Motyle z kolorowych serwetek” – praca plastyczna.
Do jej wykonania przygotuj: kolorową kartkę papieru (najlepiej z bloku technicznego), nożyczki, klej, patyczki drewniane (np. po lodach) lub inne, serwetki w różnych kolorach i deseniach, kredki, flamastry.
Motyle z serwetek – instrukcja
3. „Letnie rymowanki” – zabawa słowna. Dziecko rymem kończy rozpoczęte przez Rodzica zdanie:
- Trawa, kwiaty, biedronka – to na pewno… (łąka)
- Czerwone jak gotowane raki – to… (maki)
- Ma żółty środek, białe płatki, łodyga u niej wiotka. Ten łąkowy kwiat to… (stokrotka)
- Piegowata dama, po łące chodzi od rana Wygrzewa się w promykach słonka – to maleńka… (biedronka)
- Czy to fruwają kolorowe kwiaty? Jest ich tyle. Nie! – to… (motyle)
- Lata, lata koło nosa. Uwaga! To groźna… (osa)
- Lata, lata obok czoła. To miodna… (pszczoła)
4. Zajęcia z kartą pracy – poznanie znaczenia niektórych przysłów i związków frazeologicznych. Rodzic odczytuje zdania:
1. Mieć dwie lewe ręce;
2. Mieć muchy w nosie;
3. Siedzieć jak na szpilkach;
4. Spać jak kamień.
Dziecko w karcie pracy wpisuje obok obrazków numery właściwych zdań. Następnie odczytuje zdania z poznanych liter, wpisuje numer obrazka, który ilustruje dane zdanie. Na koniec ilustruje przysłowie „Myśleć o niebieskich migdałach”.
5. „Po łące biega lato” – utrwalenie treści piosenki:
https://www.youtube.com/watch?v=sxr97u9cR8U
Temat tygodnia: ZWIERZĘTA DUŻE I MAŁE
15.06.2020 (poniedziałek)
Temat dnia: NIEZNAJOME ZWIERZĘ
1. „Pies przyjacielem człowieka” – Rodzic pokazuje dziecku film ze zdjęciami psów różnych ras, podaje ich nazwy (owczarki, labradory, teriery, husky, mopsy, rottweilery, amstaffy, yorki itp).
https://www.youtube.com/watch?v=IOABlkBst-o
Następnie pyta, czy prawdziwe jest powiedzenie: Pies przyjacielem człowieka. Jeśli tak, to w jakich sytuacjach przejawia się ta przyjaźń? Dziecko podaje przykłady. Wspólnie zastanawiają się, w jaki sposób należy dbać o psa.
2. „Bądźmy bezpieczni” – tworzenie z dzieckiem kodeksu właściwego zachowania się wobec nieznanych zwierząt.
Rodzic prowadzi rozmowę, podczas której wspólnie z dzieckiem ustala zasady, jakich należy przestrzegać wobec nieznanych zwierząt.
Pytania pomocnicze:
- Czy wszystkie psy są przyjazne?
- Czy można pogłaskać nieznanego psa?
- Czy należy uciekać przed psem, który nas goni?
- Czy można odwracać się tyłem do dużego psa?
- Czy można patrzeć psu prosto w oczy?
- Jaką pozycję przyjąć w razie ataku psa?
- W jakich sytuacjach psy bywają groźne, agresywne?
Rodzic z dzieckiem ustalają wspólnie, czego nie wolno robić, kiedy spotka się na swojej drodze obcego psa (podchodzić zbyt blisko, zaczepiać, zabierać czegoś, uciekać), dziecko rysuje lub rodzic zapisuje daną zasadę na kartce papieru.
Pies, gdy zamierza zaatakować, wysyła następujące sygnały: jeży sierść, „kładzie” uszy, stoi na sztywnych łapach, ma uniesiony ogon, ma odsłonięte, dobrze widoczne zęby, warczy.
Jeśli pies zaatakuje, należy zachować spokój. Wezwać pomoc (jeśli to możliwe i ktoś dorosły jest w pobliżu). Nie uciekać (pies ma wrodzony instynkt drapieżcy i podejmie pogoń). Nie szarpać się (zwierzę zaciśnie szczęki jeszcze mocniej). Nie patrzeć mu w oczy (zwierzę poczuje się drażnione i prowokowane). Przyjąć pozycję „żółwia”.
Rodzic prezentuje taką pozycję. Dziecko robi to samo.
Należy: – spleść dłonie do wewnątrz, – schować kciuki do środka, – założyć ręce na kark i osłonić nimi również uszy, – przykucnąć/ przyklęknąć, – przyciągnąć głowę do kolan, – rozstawić stopy na zewnątrz.
O tym jak postępować z psem, jak przyjmować pozycję „żółwia” i jak mądre bywają psy - dowiecie się z ciekawego filmu edukacyjnego pt. "Mój przyjaciel Rex"
https://www.youtube.com/watch?v=zJmng2j3g8A
3. „Pies – origami” – praca plastyczna doskonaląca motorykę małą.
https://www.youtube.com/watch?v=2a6iR3KMGSs
4. Karta pracy 1 – zaznaczanie sytuacji, w których nie należy podchodzić do nieznajomego psa, otaczanie pętlą obrazków przedmiotów potrzebnych podczas spaceru z psem.
5. Karta pracy 2 – kącik grafomotoryczny, zapisywanie wyrazów po śladzie.
6. Karta pracy 3 – kącik grafomotoryczny, rozwiązywanie działań, zapisywanie wyników.
7. „Jak rozmawiać z psem?” – wspólne słuchanie i śpiewanie piosenek o psach:
https://www.youtube.com/watch?v=pMaF3DFcleY
https://www.youtube.com/watch?v=C2j3BhxIey0
https://www.youtube.com/watch?v=YD5LVbpc0wI
https://www.youtube.com/watch?v=WBNzkZ-53ns
Temat tygodnia:ZWIERZĘTA DUŻE I MAŁE
10.06.2020 (środa)
Temat dnia: ŚWIAT ZWIERZĄT W POLSCE
1. „Tylko raz”– wysłuchanie wiersza Mieczysławy Buczkówny i rozmowa na temat jego treści.
Chcą żyć jak i ty żyjesz,
Wszystkie na świecie zwierzęta –
I mrówki, i żaby, i żmije,
I pszczoła wiecznie zajęta.
I paź królowej – motyl
Niech fruwa tęczowo-złoty,
I ślimak środkiem dróżki
Niech pełznie, wystawia różki…
Przypatrz się z bliska dżdżownicy,
Biedronce, jak kropki liczy,
Jaskółce, jak gniazdko kleci,
Jak pająk rozsnuwa sieci.
Niech skacze pasikonik,
Niech świerszczyk w trawie dzwoni…
Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
Jak i ty – żyją tylko raz.
Po przeczytaniu wiersza Rodzic prowadzi rozmowę:
- O jakich zwierzętach jest mowa w wierszu?
- Gdzie można je spotkać?
- Co jest ich wspólnym marzeniem?
Rodzic porządkując odpowiedzi dziecka podkreśla, że niezależnie od gatunku, każdy ma prawo do życia i każdy jest potrzebny, dlatego należy mu się szacunek.
2. Karta pracy 1– nazywanie zwierząt, dzielenie nazw na głoski, zapisywanie pierwszej i ostatniej litery.
3. Karta pracy 2– pisanie wyrazów po śladzie, odczytywanie prostych wyrazów, nazywanie zwierząt i łączenie ich z odpowiednim wyrazem.
4. „Zwierzęta leśne” – Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia przedstawiające zwierzęta zamieszkujące las (załącznik 1). Dziecko opisuje poszczególne zwierzęta. Mówi, które zna, a których nie, następnie próbuje dokonać podziału na roślinożerne i drapieżniki. (Roślinożerne: sarna, jeleń, zając, wiewiórka, dzik. Drapieżniki: wilk, lis, kuna, borsuk, sowa).
Rodzic pyta:
- Jak myślisz, co jedzą zwierzęta roślinożerne, a czym odżywiają się drapieżniki?
- Jak powinniśmy zachowywać się w lesie?
- Jak należy się zachować, kiedy zobaczymy w lesie dzikie zwierzę?
- Dlaczego kontakt z dzikimi zwierzętami może być niebezpieczny?
- Co może się stać, gdy napotkamy żmiję, niedźwiedzia, wilka, dzika?
Porządkując wypowiedzi dziecka dobrze jest zwrócić uwagę na to, że dzikie zwierzęta atakują ludzi wyłącznie w sytuacji zagrożenia. Raczej chronią się przed ludźmi niż wychodzą im naprzeciw.
5. „Co jedzą zwierzęta leśne?” – wspólne oglądanie filmu edukacyjnego:
https://www.youtube.com/watch?v=uplghwDnoGA&vl=pl
Karta pracy 3 – odnalezienie ukrytych zwierząt i zaznaczenie ich.
09.06.2020 (wtorek)
Temat dnia: Z WIZYTĄ W ZOO
1. „Porządkujemy zoo” – Rodzic podaje nazwę wybranego zwierzęcia zamieszkującego zoo: małpa, zebra, wilk, lis, antylopa, hipopotam, papuga i inne, których nazwy są zgodne fonetycznie z zapisem i nie zawierają znaków diakrytycznych. Dziecko dzieli nazwę na sylaby, wyodrębnia głoskę w nagłosie i wygłosie.
2. „Mapa świata” – rozmowa kierowana. Rodzic prezentuje dziecku mapę świata, wskazuje kontynenty i podaje ich nazwy. Wspólnieodszukujecie Afrykę. Rodzic pyta: co wiesz na temat zwierząt mieszkających na tym gorącym kontynencie? Dziecko prezentuje swoją wiedzę.
3. „Wielka Piątka Afryki” (Big Five) – rodzic opowiada o najbardziej niebezpiecznych zwierzętach Afryki zaliczanych do „Wielkiej Piątki”, a są to: lew, słoń afrykański, nosorożec czarny, lampart, bawół afrykański. Zwraca uwagę na przystosowanie się zwierząt do środowiska, w którym żyją.
https://www.youtube.com/watch?v=xuYDwlKb6AM
Lew – łapy zakończone ostrymi pazurami, silne szczęki doskonałe do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt, groźnie wyglądająca grzywa, która zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę głowy i szyi podczas walki.
Słoń afrykański– duże uszy wykorzystywane do chłodzenia, długa trąba zakończona dwoma palczastymi wyrostkami służąca do oddychania, wąchania, picia, kąpieli, zbierania pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew, ciosy (kły) służące do obrony, miękka i delikatna spodnia strona stóp, dzięki czemu słoń może poruszać się bezszelestnie. Po kąpieli słonie obsypują wilgotną skórę piaskiem, a powstała w ten sposób warstwa kurzu i błota pomaga im chronić się przed słońcem i owadami.
Nosorożec czarny – żywi się zróżnicowanym pokarmem roślinnym, ma szerokie i płaskie zęby trzonowe służące mu do rozcierania liści. Róg wykorzystuje do obrony. Gruba skóra stanowi ochronny pancerz a tarzanie się w błocie pomaga utrzymać niską temperaturę ciała i chroni przed pasożytami. Nosorożec biega bardzo szybko.
Lampart – dzięki ubarwieniu jest prawie niewidoczny wśród traw lub liści drzew. Ma szerokie łapy z ostrymi pazurami. Cechują go niebywała zwinność i siła – lamparty potrafią się wspinać, wciągnąć na drzewa ofiary trzy razy cięższe od siebie. Lampart potrafi świetnie pływać i wykonywać siedmiometrowe skoki
Bawół afrykański – jest roślinożercą o ogromnej wadze (zwykle od 500 do 900 kg). Osadzone na dużej głowie potężne, ostre rogi służą do obrony i ataku. Bawoły mają silne kończyny, które są zakończone dwoma palcami pokrytymi racicami.
Rodzic zadaje pytanie:
- Dlaczego zwierzęta z Wielkiej Piątki Afryki uważa się za najniebezpieczniejsze zwierzęta świata?
Dziecko zgłasza swoje pomysły i wspólnie z Rodzicem wymieniają poglądy. (Te zwierzęta są znane z waleczności, zwłaszcza gdy bronią młodych lub zostaną zranione).
Załącznik 2 - Wielka Piątka Afryki
https://www.youtube.com/watch?v=uPBVCvs91eM
4. „Zoo”– masaż do fragmentu wiersza Bolesława Kołodziejskiego. Dzieckoleży na brzuchu, Rodzic wykonuje masaż jego pleców. Potem następuje zmiana ról.
-Tu w zoo zawsze jest wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)
- tutaj małpki skaczą wkoło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki po okręgu)
- tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)
- biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)
- żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy płaskie dłonie)
- w wodzie złote rybki chlapią. (muskamy raz jedną, raz drugą ręką)
5. Karta pracy 1 – czytanie wyrażeń, dopasowywanie ich do ilustracji zwierząt
6. Karta pracy 2 – podawanie nazw zwierząt, podpisywanie ilustracji po śladzie, ćwiczenia artykulacyjne.
7. „Idziemy/biegniemy do ZOO” – zabawa ruchowo taneczna przy piosence:
https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM
https://www.youtube.com/watch?v=ddibT4Lv9oI
08.06.2020 (poniedziałek)
Temat dnia: ZWIERZĘTA Z CAŁEGO ŚWIATA
1. „Zwierzęta małe i duże” – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści. Rodzic prosi o uważne słuchanie tekstu i zapamiętanie, czym różni się pszczoła od osy, jakie zwierzęta mają podobny kolor skóry, dlaczego konie noszą takie dziwne nazwy.
Zwierzęta małe i dużeMaciej Bennewicz
– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada.
– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę.
– Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.
– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.
– Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.
– Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady. – Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.
– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji.
– Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.
– W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.
– Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.
– Tańczy? – powtórzyła Ada.
– Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmienić się w owoce.
– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.
– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.
– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.
– Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.
– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada.
– Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.
– Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.
– Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam.
– Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę. Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę.
– Można mówić, jak się chce – żachnął się.
– Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czyli żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia.
Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia.
– Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia. – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej.
Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni.
– Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.
– To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.
Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki.
– Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. – Uwielbiam ten smak.
– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia. Adam wskazał czarnego konia.
– To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.
– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.
– Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.
– Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż klasnął w ręce z radości.
– Srokacz, gniady, taranta i kary.
– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada.
– Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokolorujecie je zgodnie z poznanym umaszczeniem.
– Super! – ucieszyły się dzieciaki.
– Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. – Takiego jak jednorożec?
– Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.
Srokacz, gniady, taranta i kary
Gdy razem ustawisz – będą dwie pary.
W jednym powozie cztery koniki,
Jadą w zaprzęgu zwanym kwadryga.
A piąty konik jak jednorożec
Siwą ma grzywę i białe nozdrza.
Cały jest biały, to umaszczenie
Czasem nazywa się maścią jelenia.
Po przeczytaniu opowiadania Rodzic zadaje dziecku pytania:
- O jakich zwierzętach opowiadała babcia?
- Czy zapamiętałeś, czym różni się pszczoła od osy?
- Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?
- Jak myślisz, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?
- Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?
- Czy wiesz dlaczego zwierzęta mają paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).
2. „Jak wygląda znak odejmowania?”– Rodzic prezentuje dziecku sposób pisania znaku odejmowania. Następnie prosi, by spróbowało go pokazać za pomocą różnych części ciała. Na koniec dziecko pisze znak odejmowania palcem w powietrzu, na podłodze, na dłoni itp.
3. Karta pracy 1 – przeliczanie zwierząt, zapisywanie odejmowania.
4. Karta pracy 2 – wykluczanie ze zbioru, odszukiwanie zwierzęcia, które nie pasuje do pozostałych. Rysowanie zwierzęcia zgodnie z instrukcją.
Temat tygodnia:TYDZIEŃ DZIECKA
05.06.2020 (piątek)
Temat dnia: NASZE ZABAWY
1. „UNICEF” – zapoznanie z logo i działalnością UNICEF-u.
Informacje dla rodziców:
UNICEF – Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci, został utworzony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 11 grudnia 1946, by zapewnić żywność i opiekę zdrowotną dla dzieci i matek w krajach, które zostały zniszczone przez II wojnę światową. Założycielem tej organizacji i jego pierwszym prezesem był polski lekarz Ludwik Rajchman.
Poniższa ilustracja przedstawia logo UNICEF-u.
A o działalności tej wspaniałej organizacji charytatywnej dowiecie się z filmu edukacyjnego (link poniżej).
https://www.youtube.com/watch?v=u0wQY7FL7Hs
2. „Zabawy dzieci z różnych stron świata” – Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat ich ulubionych zajęć oraz zabaw dzieci innych narodowości. Opowiada o zabawach, które znane są również w Polsce, ale pod innymi nazwami.
1. „Rzeka słów” – zabawa z Indii (Azja). Rodzic ustala zakres słów, np. zwierzęta, rośliny. Podaje pierwsze słowo, a dziecko dodaje kolejne. Każde słowo musi zaczynać się głoską, którą kończyło się poprzednie, np. tygrys – smok. Kto w ciągu 10 sekund nie poda wyrazu, odpada z gry.
Także w Polsce dzieci często grają w tę grę i nazywają ją „Podaj słowo”.
2. „Rybak” – zabawa z Niemiec. Przed rozegraniem pierwszej rundy należy wybrać „rybaka”.
„Rybak” stoi przed towarzyszami zabawy (rodzina), którzy siedzą na krzesłach. Mają dłonie wystawione przed siebie – to ryby. Rybak wodzi jedną ręką wolno pod dłońmi uczestników, wygłaszając tekst: Łowiłem ryby przez noc całą, ale złowiłem ich bardzo mało. Po ostatnim wyrazie próbuje znienacka klepnąć w dłoń uczestnika zabawy. Aby uniknąć złapania, partner musi błyskawicznie odsunąć rękę. Jeśli rybakowi nie uda się schwytać ryby, musi próbować ponownie. Jeśli mu się powiedzie – następuje zmiana ról.
3. „Ciepło – zimno” – zabawa z Liberii (Afryka). Jedna osoba chowa jakiś przedmiot i daje wskazówki pozostałym – w wersji polskiej słowami: „ciepło”, jeśli dana osoba zbliża się do przedmiotu, lub „zimno”, jeśli się od niego oddala; w wersji z Liberii miejsce ukrycia przedmiotu sygnalizuje się nie słowami, ale klaskaniem z różnym natężeniem, w zależności od odległości kryjówki.
4. „Ojciec Szymon każe” – zabawa z Panamy (Ameryka Środkowa). Na środku koła stoi ojciec Szymon i pokazuje wymyślone przez siebie figury, które reszta uczestników zabawy musi wykonać. Potem ojciec Szymon wybiera zmiennika. W polskich przedszkolach dzieci bawią się w tę zabawę, ale pod nazwą „Jeż”. Na dywanie siedzi jeż. Co on robi to ty też… Co robisz jeżyku?
3. Karta pracy 1 – pisanie wyrazów po śladzie, łączenie zdjęcia z podpisem, kolorowanie.
4. Karta pracy 2 –układanie wyrazów z rozsypanki literowej, łączenie wyrazów z obrazkami.
5. „Jesteśmy dziećmi, chcemy miłości!” – czy wiecie czego potrzebują dzieci na całym świecie?
Wszystkie dzieci pragną miłości i radości :D
https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ
04.06.2020 (czwartek)
Temat dnia: NASZE MARZENIA
1. „Moja fantazja” – wysłuchanie piosenki i omówienie z dzieckiem jej treści.
Bo fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego,
aby bawić się, aby bawić, aby bawić się na całego ,
( fantazja)
lalalalalalalalalalala.
To szkiełko wszystko potrafi,
na każde pytanie odpowie,
wystarczy wziąć je do ręki
i wszystko będzie różowe,
wystarczy wziąć je do ręki,
usypać ziarnko fantazji
i już za chwile można
dolecieć aż do gwiazdy.
Fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego,
aby bawić się, aby bawić, aby bawić się na całego
(fantazja)
lalalalalalalalalalala.
To szkiełko nigdy nie płacze,
zawsze jest w dobrym humorze,
to szkiełko wszystko rozumie,
każdemu chętnie pomoże,
wystarczy wziąć je do ręki
ziarnko fantazji dosypać
i już za chwile można
z panem Kleksem w świat pomykać!
Bo fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego,
aby bawić się, aby bawić, aby bawić się na całego
(fantazja),
lalalalalalalalalalala.
https://www.youtube.com/watch?v=fJKRESz8ZhE
https://www.youtube.com/watch?v=9qA8fnBluwA
Pytania, które Rodzic może zadać po wysłuchaniu piosenki:
- Jakie było szkiełko z piosenki?
- Co sprawiło, że można było dolecieć aż do gwiazd?
- Jak inaczej możemy nazwać fantazję?
- Co to są marzenia?
- Czy ty masz jakieś marzenia?
- Czy wszystkie marzenia się spełniają?
- Czy marzenia są potrzebne.
Rodzic zwraca uwagę na to, że wszyscy mamy marzenia, ale nie wszystkie mogą się spełnić.
2. „Po drugiej stronie tęczy” - zabawa ruchowo-twórcza inicjowana opowiadaniem Rodzica:
Po założeniu różowych okularów wybierzemy się do wymarzonego świata, znajdującego się po drugiej stronie tęczy. Każdy, kto chce wejść do bajkowej krainy, musi przejść przez bramę. Aby to zrobić, trzeba wymyślić jakieś ciekawe ruchy (dziecko wymyśla ruch, kroki).
Popatrz, jak tu pięknie i kolorowo. Rozejrzyj się dookoła, a zobaczysz nad sobą różnobarwne motyle. Motylki siadają ci na ramionach, dalej, zdmuchnij je delikatnie. Teraz sam/sama zamień się w motylka i lataj od kwiatka do kwiatka.
Jakim zwierzęciem chcesz się jeszcze stać? (dziecko naśladuje ruchy wykonywane przez wymyślone zwierzęta).
Ojej, zrobiło się późno, musimy wracać. Wymyśl szybko ruchy, które pozwolą ci ponownie przekroczyć bramę i wrócić do naszego świata. Rodzic wyraźnie zaznacza zakończenie zabawy i wyjście z roli.
3. „Na Wyspę Marzeń zabiorę…”– ćwiczenie pamięci. Dziecko kończy zdanie nazwami przedmiotów, które weźmie ze sobą – za każdym razem kreśli na kartce kółko (lub inny znak). Po wyczerpaniu pomysłów odtwarza listę przedmiotów w oparciu o swoje „notatki”.
4. Karta pracy 1 – podawanie nazw obrazków, odczytywanie wyrazów, łączenie ze sobą tych, które się rymują, rysowanie schematu skrzydła motyla.
Karta pracy 2 – rysowanie po śladzie, kolorowanie obrazka.
03.06.2020 (środa)
Temat dnia: Z WIZYTĄ U MOICH RÓWIEŚNIKÓW
1. „Różnię się od ciebie… jestem do ciebie podobny” – rozmowa kierowana.
Pretekstem może być wywód Rodzica:
- Popatrz, każdy z nas ma nos, oczy, usta, uszy, włosy. Wszyscy mamy te same części ciała, ale przecież każdy z nas jest inny. Ludzie różnią się między sobą: jedni mają oczy niebieskie, inni zielone czy brązowe. Różnimy się między sobą nie tylko kolorem oczu czy kształtem nosa. Nosimy różne imiona. Mamy różne zdolności. Jedno dziecko umie ładnie rysować, drugie – śpiewać. Pomimo różnic każdy z nas jest tak samo ważny.
Rodzic zadaje pytania:
- Co by było, gdyby wszyscy mieli takie same oczy, nosy, włosy?
- Czy chciałbyś/chciałabyś żyć w świecie takich samych ludzi?
- Czy ludzie w innych krajach wyglądają tak samo jak ludzie w Polsce?
- Czym się różnią?
2. „Kolorowy pociąg” – wysłuchanie wiersza S. Daraszkiewicza i rozmowa na temat jego treści.
Kolorowy pociąg
Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,
w barwnych chorągiewkach, kolorowych kwiatach.
A w pociągu olbrzymia gromada,
i na każdej stacji ktoś jeszcze dosiada.
Wsiadajcie pasażerki i pasażerowie,
lecz niech każdy o sobie opowie.
Ja jestem Murzynka, mam kręcone włosy,
daję wam w podarku dwa duże kokosy,
a może nie wiecie, co to znaczy kokos?
To palmowy orzech, co rośnie wysoko.
W niskim ukłonie czoło chylę,
mam dla was figi i daktyle.
Przyjeżdżam do was na wielbłądzie,
kto ma odwagę, niech wsiądzie.
Mam dwie pałeczki zamiast łyżeczki
i pałeczkami jem ryż z miseczki.
Piszą pędzelkiem, sypiam na matach,
a mój podarek – chińska herbata.
Na zielonym stepie stado wołów pasam,
łapię dzikie konie za pomocą lassa.
Lasso to jest długa, bardzo długa lina,
a moja ojczyzna zwie się Argentyna.
Francja jest złota i zielona,
Francja ma słodkie winogrona.
Rodacy moi z tego słyną,
że robią wino, dobre wino.
Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,
w barwnych chorągiewkach, w kolorowych kwiatach.
Kolorowy pociąg wesoła muzyka,
a więc proszę wsiadać, proszę drzwi zamykać.
Już ruszył nasz pociąg i gwiżdże, i mknie.
Jak dobrze, jak milo, że zabrał i mnie.
Śpiewamy piosenkę, bębenka nam brak,
a koła wirują: tak, tak, tak, tak, tak.
Rodzic prowadzi z dzieckiem rozmowę na temat treści wiersza:
- Jakiej narodowości dzieci wsiadały do pociągu?
- Jak nazywają się kraje, z których pochodziły?
- Czy pamiętasz, w jakiej kolejności wsiadały dzieci?
- Kto pierwszy wsiadł do pociągu?
- Kto wsiadł ostatni?
- Ja myślisz, kto przyjechał na wielbłądzie?
- Kto je ryż pałeczkami?
- Jak się jeszcze przedstawiło chińskie dziecko?
- Jak spędza dzień dziecko w Argentynie?
- Z czego słynie Francja?
- Co można powiedzieć o dziecku z Polski – jak wygląda, co lubi robić, co lubi jeść? Czy wszystkie dzieci w Polsce są takie same? Czy w rzeczywistości dzieci opisane w wierszu zawsze tak wyglądają i się zachowują?
Rodzic zwraca uwagę na to, że dzieci w wierszu są przedstawione w bardzo uproszczony sposób. W rzeczywistości niezależnie od regionu świata, który zamieszkują, mogą różnie wyglądać, lubić różne rzeczy.
Wszystkie dzieci na świecie łączy chęć zabawy i miłość do rodziców, opiekunów.
3. „Dzieci z różnych stron świata” – wysłuchanie piosenki Majki Jeżowskiej „Kolorowe dzieci”. Zachęcenie dziecka do wypowiadania się na temat wyglądu rówieśników z innych krajów. Ważne, by nie były to stereotypowe, schematyczne wyobrażenia o mieszkańcach innych krajów i kontynentów. Warto podkreślić, że dzieci z Afryki czy Azji, mieszkające w miastach, mają domy i ubrania podobne do tych, które znamy.
https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4
„Dzieci z różnych stron świata” – film edukacyjny, w którym nasza rodaczka Alicja opowiada o sobie, a także przedstawia swoich przyjaciół z różnych stron świata. Każdy z nim mówi o zaletach swojego kraju, przedstawia zabytki, opowiada o swoim jedzeniu i zwyczajach, a także o swojej historii i języku.
Ala z Polski opowiada o dzieciach pochodzących z takich państw jak: Francja, Anglia, Chiny, Japonia, Afryka, Egipt, Indie, USA i Grenlandia.
Koniecznie zobaczcie ten film!
https://www.youtube.com/watch?v=s0NCq8-lP20
4. Karta pracy 1 – odszukiwanie obrazków postaci na podstawie ich sylwet.
5. Karta pracy 2– odnajdywanie wspólnych cech dzieci na zdjęciach, rysowanie symboli.
P.S. Jeszcze słowo o prawach dziecka, bo… „Dzieci swoje prawa mają!”
Nikt nie jest za młody, by poznać swoje prawa. W jaki jednak sposób poruszać z dzieckiem tak ważne tematy? Jak opowiadać o jego własnych prawach? O prawie do tożsamości, leczenia i opieki, schronienia i bezpieczeństwa, o prawie do równości? Odpowiedź jest prosta – językiem dziecka:
https://www.youtube.com/watch?v=zwS_J432Skc
02.06.2020 (wtorek)
Temat dnia: DZIECI NA ŚWIECIE
1. „Dzieci świata” – wysłuchanie wiersza Wincentego Fabera. W trakcie czytania tekstu rodzic pokazuje dziecku miejsca na mapie świata, z których pochodzą bohaterowie wiersza.
W Afryce w szkole na lekcji,
śmiała się dzieci gromada,
gdy im mówił malutki Gwinejczyk,
że gdzieś na świecie śnieg pada.
A jego rówieśnik Eskimos,
też w szkole w chłodnej Grenlandii,
nie uwierzył, że są na świecie
gorące pustynie i palmy.
Afryki ani Grenlandii
my także jak dotąd nie znamy,
a jednak wierzymy w lodowce,
w gorące pustynie, w banany.
I dzieciom z całego świata,
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak i z nas samych wyrosną.
Po lekturze wiersza Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat jego treści. Zadaje pytania:
- Z czego śmiały się afrykańskie dzieci i dlaczego?
- Gdzie mieszkają Eskimosi? (Rodzic zwraca uwagę, że nazwa Eskimos obecnie uchodzi za nieco obraźliwą, zamiast niej używamy nazwy Innuit).
- O czym nie wiedziały dzieci w Grenlandii?
- Czy byliśmy kiedyś w innym kraju?
- Czy byliśmy kiedyś na innym kontynencie?
- Jakich ludzi tam można spotkać? Jakie dzieci?
- Czy wszyscy mówią tym samym językiem, co my?
- Co różni, a co łączy dzieci na całym świecie?
- Dlaczego jedne dzieci są wesołe, a inne smutne?
- Jak możemy pomóc tym, które wyglądają na smutne?
- Z jakich krajów mogą pochodzić te dzieci?
Rodzic może podać krótką informację, np.:
Wiele dzieci mieszka w krajach biednych. Muszą pracować, aby pomóc rodzicom w utrzymaniu rodziny. W Ameryce Południowej dzieci pracują w kopalniach, pchają ciężkie wózki załadowane węglem. Mali Afrykanie najczęściej spędzają czas na pastwiskach, pasąc bydło.
Wspólnie wymieniacie różne sposoby pomocy niektórym dzieciom z biednych rejonów świata (kupowanie produktów ze specjalnym znaczkiem, akcje charytatywne, zbieranie darów itp.).
https://www.youtube.com/watch?v=lXXsAajTMw8
2. Karta pracy 1– uzupełnianie ilustracji nalepkami, rozmowa na temat praw dziecka.
3. Karta pracy 2– uzupełnianie tabeli nalepkami, czytanie zdań z poznanych liter, zapisywanie i obliczanie działania.
4. "My Dzieci Świata" – wiersz Barbary Janiny Łukowiak, który opowiada o zwyczajach dzieci z różnych kontynentów. Przedstawia kulturę, otoczenie oraz ubiór dzieci z różnych stron świata: Polska, Japonia, Indie, Ameryka Północna, Meksyk, Grenlandia, Chiny, Afryka, Hawaje.
Posłuchajcie i popatrzcie.
https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0
„Mój portret” – praca plastyczna. Dziecko przegląda się w małym lusterku, zwracając uwagę na kolor włosów, oczu, uczesanie, cechy charakterystyczne (np. pieprzyk). Rodzic omawia z nim sposób wykonania portretu, inaczej podobizny – będziemy rysować tylko głowę i ramiona. Gotowy portret dziecko podpisuje swoim imieniem samodzielnie lub przy pomocy Rodzica.
01.06.2020 (poniedziałek)
Temat dnia: NASZE PRAWA I OBOWIĄZKI
1. „Piosenka o prawach dziecka” – uważnie wysłuchajcie razem z dzieckiem utworu, który mówi nam o prawach jakie mają dzieci na całym świecie!
https://www.youtube.com/watch?v=Mudintn3BM4 sł. i muz. Jerzy Kobyliński
Mam prawo żyć,
Mam prawo być sobą,
Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.
Mam prawo kochać i kochanym być,
Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.
Mogę się śmiać,
Może się dziać pięknie,
Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.
Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych,
Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.
Ref.:
Dziecka prawa poważna sprawa,
Dziecka prawa to nie zabawa.
Mam prawo śnić, mam prawo być inny,
Mogę być słabszy, lecz nie czuć się winny.
Mam prawo śpiewać głośno, kiedy chcę,
Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.
Ref.:
Dziecka prawa poważna sprawa,
Dziecka prawa to nie zabawa.
Rodzic prosi dziecko, by opowiedziało o czym jest piosenka, o jakich prawach dziecka jest w niej mowa.
2. „Prawda – nieprawda” – zabawa ćwicząca logiczne myślenie.
Rodzic wypowiada różne zdania. Jeśli dziecko uzna, że zdanie jest prawdziwe – klaszcze, jeśli nieprawdziwe – tupie nogami.
Przykładowe zdania:
– Nikt nie może mnie zmuszać do robienia złych rzeczy.
– Mogę zmusić kolegę, żeby grał ze mną w piłkę.
– Nikt nie może czytać moich listów bez pozwolenia.
– Mogę bawić się tylko z kolegami, których wybierze mi (imię dziecka). – Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.
– Mam prawo do tajemnic i własnego zdania.
– Mogę bawić się tylko z koleżankami, które wybierze mi (imię dziecka). – Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić i bić.
3. Karta pracy 1 – dopasowywanie treści przeczytanej przez Rodzica do obrazka:
1. prawo do wychowania w rodzinie,
2. prawo do ochrony przed przemocą,
3. prawo do zabawy i wypoczynku,
4. prawo do wyrażania własnych poglądów,
5. prawo do opieki zdrowotnej,
6. prawo do edukacji.
4. Karta pracy 2 – odczytywanie krótkich zdań, łączenie ich z odpowiednimi obrazkami, rysowanie swoich obowiązków w domu i podczas zajęć.
5. „Moje prawa” – Drogie Dzieci, wspólnie z rodzicami obejrzyjcie film, który wyjaśni Wam wiele kwestii dotyczących Waszych praw.
https://www.youtube.com/watch?v=a-PphP4hT4o
Dzień Dziecka obchodzony jest w Polsce 1 czerwca.
W tym roku jest to poniedziałek.
Pierwszy Dzień Dziecka w historii został zorganizowany 70 lat temu, w związku ze zbieraniem podpisów pod Apelem Sztokholmskim, mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim dzieciom na świecie.
Od 01. czerwca 1994 roku w Warszawie obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży.
Z okazji tego święta wszystkim dzieciom życzymy:
rzeki i piasku przy rzece
na wspaniałe, piaskowe fortece.
I poziomek w leśnych kotlinach,
drzew, na które dobrze się wspina.
Życzymy Wam Dzieciaki:
miejcie wesołe buziaki!
Lodów w każdą niedzielę,
a dziś prezentów wiele!
Miłego dnia!
Temat tygodnia: ŚWIĘTO MAMY I TATY
29.05.2020 (piątek)
Temat dnia: PIKNIK RODZINNY
1. „Moja rodzina” – wspólne oglądanie filmu, który może być pretekstem do rozmowy o sposobach spędzania wolnego czasu w gronie rodzinnym.
https://www.youtube.com/watch?v=X0dD7TJkbjg
2. „Jedziemy z rodzicami na wycieczkę” – rozpoznawanie głosek w słowach. Rodzic trzyma w dłoniach plecak, do którego trzeba włożyć przedmioty potrzebne na wycieczce. Dziecko wymienia nazwy tych rzeczy uzasadniając wybór i wyodrębniając pierwszą głoskę w ich nazwie. Np. Zabieram na wycieczkę bułkę, bo mogę zgłodnieć – b, bułka. Zabieram klocki, żeby się nie nudzić w razie deszczu – k, klocki.
3. „Rodzinny spacer do parku” – zabawa ruchowa, do której będzie potrzebna biała kartka.
Dziecko maszeruje po pokoju z kartką w rękach, reaguje na poniższe polecenia rodzica:
- wieje wiatr– dziecko zatrzymuje się, układa kartkę papieru na dłoniach na wysokości brody i dmucha na nią; maszeruje dalej
- pada deszcz– dziecko zatrzymuje się, siada na dywanie, przed sobą układa kartkę i opuszkami palców delikatnie po niej stuka; następnie przechodzi do marszu.
- uwaga! kałuża– dziecko zatrzymuje się, układa kartkę papieru przed sobą i przeskakuje przez kałużę; powraca do marszu
- burza! – dziecko zatrzymuje się, kartkę papieru zgniata w kulę… i teraz może poćwiczyć rzuty do kosza.
4. Karta pracy– zaprowadździeci do rodziców posługując się kodem.
5. „Co mam w koszu?” – zabawa sensoryczna. Rodzic ukrywa w koszu/pojemniku przedmioty i produkty, które można zabrać na piknik, np. jabłko, gruszkę (inny owoc), kubek, papierowe talerzyki, sztućce, serwetki, itp. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie ich za pomocą dotyku i opowiedzenie jakie cechy ma dany przedmiot (np.: twardy, krótki, długi, gładki, itp.)
6. „Jedziemy na piknik!” – zobaczcie film:
https://www.youtube.com/watch?v=je9o-a7e9G4
7. „Piknik w salonie”– to na wypadek gdyby pogoda nie dopisała:
https://www.youtube.com/watch?v=h8dAIw1zGnE
8. „Moja Rodzina” – praca plastyczna.
Co będziepotrzebne? kolorowy papier, nożyczki , klej, kredki/flamastry
- Z kolorowego papieru wytnij kółka na głowy (tyle kół ilu członków liczy Twoja rodzina), trójkąty na sukienki dla dziewczynek/kobiet oraz prostokąty na brzuszki chłopców/mężczyzn.
- Naklej figury na kartkę.
- Dorysuj brakujące elementy postaciom – i Twoja Rodzinka gotowa!
28.05.2020 (czwartek)
Temat dnia: Z RODZINĄ NAJLEPIEJ
1. „Co słychać w domu?” – zagadki słuchowe. Po odtworzeniu nagrań dziecko próbuje odgadnąć co usłyszało.
(czajnik z gwizdkiem, mycie naczyń, pukanie do drzwi, suszarka do włosów, wchodzenie po schodach)
2. „Kiedy byłam mała” – wysłuchanie opowiadania Danuty Wawiłow.
Ewka leżała na tapczanie i oglądała fotografie.
— Ojej! — zawołała nagle i pokazała wszystkim fotografię pani z małą dziewczynką. Pani miała bardzo dziwny kapelusz, a dziewczynka trzymała za nogę śmiesznego pajaca w czapce z dzwoneczkami.
— Kto to jest? — zapytała Ewka.
— A jak myślisz?
— To jestem ja...
— Ale gapa! — zaśmiał się tata.
— Przecież to babcia ze swoją mamą. Jak jeszcze była malutka.
— Cha, cha, cha! — zaśmiała się Ewka okropnie głośno. — Tak mi się tylko powiedziało! Przez gapność!
A potem spytała:
— Babciu, a jak to było, jak byłaś mała? Babcia odłożyła druty i zamyśliła się.
— Jak byłam mała — powiedziała wreszcie — to byłam strasznym łakomczuchem. Zupę grochową chciałam jeść z cukrem, a jajecznicę z konfiturami. Aż raz mama zrobiła tort. Ach, jaki tort! Z czekoladą, z różowym lukrem, z rodzynkami, wisienkami i kremową różyczką na samym czubku! Patrzyłam na niego i ślinka mi ciekła. Ale najpierw trzeba było zjeść obiad... „Wiesz co — powiedział brat — jak zjesz mój rosół, to ci dam mój kawałek tortu”. ,,I ja też ci dam — powiedziała siostra — tylko zjedz moją wątróbkę!” Więc ucieszyłam się okropnie i jadłam ten paskudny rosół, i jeszcze jeden rosół, i tę ohydną wątróbkę, i jeszcze jedną wątróbkę... Wreszcie z obiadem było skończone. Tort, wspaniały tort stał przede mną na stole — mój własny i niczyj więcej! Mogłam go zjeść aż do ostatniej okruszyny... „No jedz! Dlaczego nie jesz?” — zdziwił się brat. „Bo mi się już nie zmieści!...” — powiedziałam i rozpłakałam się.
— I kto zjadł ten tort? — spytała Ewka.
— Brat i siostra — westchnęła babcia. — Dostali po półtora kawałka
— Moja ty biedna! — pożałowała ją Ewka. — Jak mi kupisz ciastko, to ci oddam całe i nawet nie ugryzę!
Potem Ewka wzięła fotografię chłopczyka w marynarskim ubranku. Chłopczyk siedział na drewnianym koniu i brakowało mu z przodu dwóch zębów.
— Ja wiem, kto to jest! — ucieszyła się Ewka.
— To tatuś! Opowiedz, jak byłeś mały...
— Jak byłem mały — powiedział tata — to kiedyś przyszli do nas goście. Siedzieli przy stole i pili herbatę z cytryną. Ja też siedziałem przy stole, piłem herbatę z cytryną i słuchałem, o czym rozmawiają dorośli. A dorośli najpierw rozmawiali o różnych rzeczach, a potem zaczęli rozmawiać o mnie. „Jaki ten pani synek chudziutki!” — powiedział pan gość. ,,I bledziutki!” — dodała pani gościowa. „Nasze dzieci są grube i różowe, bo bardzo o nie dbamy!” — powiedzieli oboje. Rozzłościłem się okropnie. Wyszedłem do drugiego pokoju, gdzie wisiał stary babciny dywan z jeleniem, i zacząłem z całej siły trzeć o niego policzki. A potem wsadziłem do buzi pół jabłka, kawałek babki i trzy cukierki, i wróciłem do pokoju. „Czy ty nie masz gorączki? — przestraszyła się mama. — Jesteś okropnie czerwony! I dlaczego masz takie puce jak chomik?”. „Jestem czerwony i mam puce, bo dobrze wyglądam! — powiedziałem bardzo głośno. — Bo moja mama bardzo o mnie dba, bo moja mama jest najlepsza na świecie! I kropka!”
— A ty, mamusiaczku? — spytała. — Jaka ty byłaś, kiedy byłaś mała?
— Kiedy byłam mała, nie chciałam być dziewczynką, tylko chłopcem. Nie cierpiałam bawić się lalkami ani nosić sukienek, a kiedy ktoś pytał mnie, jak mam na imię, mówiłam, że Julek.
— Cha, cha, cha! — zaśmiała się Ewka. — Przecież ty masz na imię Julka!
— No właśnie. Bawiłam się tylko z chłopcami. Najczęściej w Indian. Strzelałam z łuku najlepiej ze wszystkich i umiałam bardzo szybko biegać, i byłam z tego bardzo dumna. Ale miałam jedno zmartwienie. Okropnie bałam się myszy.
— Naprawdę? — zdziwiła się Ewka. — Takich prześlicznych, małych myszek z długimi ogonkami?
— Takich wstrętnych małych myszy z długimi ogonami! Kiedy widziałam taką mysz, to od razu przestawałam być dzielnym wojownikiem Sokole Oko, wskakiwałam na stół i zaczynałam wrzeszczeć, jakby mnie obdzierano ze skóry. Chłopcy się śmiali, a mnie było bardzo wstyd. Aż pewnego dnia mój brat...
— Wujek Bolek?
— Wujek Bolek. Złapał dwie myszy, wsadził je do szklanego słoika i powiedział: „Siedź i patrz na nie tak długo, aż się przyzwyczaisz!” Co było robić! Usiadłam i patrzyłam. Patrzyłam długo i wytrwale, chociaż skóra na mnie cierpła i włosy stawały dęba. Ze strachu! I kiedy tak patrzyłam, nagle zaczęłam zauważać różne rzeczy. Że jedna mysz jest szara, a druga brązowa z ciemniejszą pręgą na grzbiecie. Że jedna jest mniejsza, a druga większa. Że jedna siedzi w kącie i ma bardzo smutną minę, a druga cały czas stara się wyjść ze słoika, gramoli się do góry, spada i znów się gramoli. I że w ogóle to nie są żadne wstrętne, ohydne myszy, tylko małe, śliczne myszki.
A tata pokazał Ewce zdjęcie. Na tym zdjęciu była dziewczynka, która siedziała na płocie. Miała wetknięte we włosy piórko.
— To właśnie jestem ja, kiedy byłam mała — powiedziała mama. (…)
Opowiadanie może być pretekstem do rozpoczęcia rozmów na temat młodości członków najbliższej rodziny dziecka (rodziców, dziadków, wujków, cioć).
3. Ćwiczenia logorytmiczne – dziecko trzyma w dłoniach dwie drewniane łyżki, spaceruje po pokoju i wystukuje w podanym przez Rodzica rytmie tekst:
„Każdy Tomek ma swój domek”
4. „Moja wesoła rodzinka” – słuchanie piosenki. Omówienie z dzieckiem treści każdej zwrotki.
Moja wesoła rodzinka sł. Stanisław Karaszewski, muz. Tomasz Strąk
I
My rodzinę dobrą mamy, zawsze razem się trzymamy!
I choć czasem czas nas goni, my jak palce jednej dłoni!
Ref.:
Mama, tata, siostra, brat i ja – to mój mały świat!
Dużo słońca, czasem grad – to wesoły jest mój świat!
II
Mama zawsze kocha czule, ja do mamy się przytulę,
w bólu, żalu i rozterce, bo ma mama wielkie serce!
Ref.:
Mama, tata, siostra, brat…
III
Z tatą świetne są zabawy, z nim świat robi się ciekawy!
Tata ma pomysłów wiele, jest najlepszym przyjacielem!
Ref.:
Mama, tata, siostra, brat…
IV
Gdy napsocę i nabroję, siedzę w kącie, bo się boję!
Tata skarci, pożałuje, a mamusia pocałuje!
Ref.:
Mama, tata, siostra, brat…
V
Kiedy nie mam taty, mamy, wszyscy sobie pomagamy!
I choć sprzątać nie ma komu, jest wesoło w naszym domu!
Ref.:
Mama, tata, siostra, brat…
https://www.youtube.com/watch?v=9CAEhPUDlA4
5. Karta pracy 1 – czytanie zdań, kolorowanie ramek prawidłowych podpisów ilustracji.
Karta pracy 2 – rysowanie po śladzie, wyklejanie obrazka kawałeczkami kolorowego papieru.
27.05.2020 (środa)
Temat dnia: BRAT I SIOSTRA
1. „Rodzina” – opowieść ilustrowana ruchem. Rodzic prosi dziecko, by uważnie słuchało opowiadania i kiedy zabrzmi słowo „brat” wykonało przysiad, a na słowo „siostra” – podskok.
Rodzic snuje opowieść – dziecko ilustruje ją gestami. W przypadku braku rodzeństwa rolę brata lub siostry przejmuje inny domownik bądź np. maskotka.
Pewnego dnia rodzeństwo – brat i siostra – wybrało się na spacer do parku. Wyszli ze swego domu i zrobili 3 kroki do przodu (dziecko przesuwa się do przodu, robiąc trzy kroki).
Następnie brat zauważył ślimaka na liściu akacji i cofnął się o jeden krok. Siostra z kolei usłyszała szelest w gałązkach bzu i przesunęła się o dwa kroki w lewo. Oddzielili się od siebie.
Co muszą teraz zrobić brat i siostra, żeby się spotkać? Ile kroków i w którą stronę muszą wykonać? (Dziecko szuka rozwiązania, sprawdza jego poprawność).
Rodzic kontynuuje: Udało się! Brat z siostrą wspólnie wędrują do parku. Zrobili pięć kroków do przodu i trzy kroki w prawo. Siostra zauważyła nadchodzącą babcię i zrobiła jeszcze dwa kroki do przodu. Brat dołączył do niej, ale szedł inną drogą, więc wykonał dwa kroki w lewo i kolejne dwa kroki do przodu…
Kontynuujemy opowieść w podobny sposób dopóki widać zainteresowanie dziecka/dzieci.
2. „Maskotki” – praca plastyczna. Wykorzystując skarpetkę (czasami, nie wiadomo dlaczego, w szufladzie leży kilka nie do pary), nożyczki, klej, gumki recepturki, guziki, wstążki, sznureczki itp. spróbujcie skonstruować maskotkę, pacynkę – dla siebie, brata lub siostry.
Kilka inspiracji poniżej:
https://www.youtube.com/watch?v=wAVTm1nNFx8
https://www.youtube.com/watch?v=7jNOualOczQ
3. „Zabiorę brata na koniec świata” – nauka tekstu refrenu piosenki, tworzenie akompaniamentu z wykorzystaniem dostępnych przedmiotów (łyżki drewniane, pokrywki, garnki, miski itp.)
https://www.youtube.com/watch?v=ewYgrFUwr5I
Zabiorę brata /sł. Ewa Chotomska, muz. Krzysztof Marzec/
I
Ten mały to mój starszy brat,
On zawsze bardzo mało jadł,
Marudzi już od rana,
Bo nie chce jeść śniadania.
Więc martwi się rodzina,
Że ma „niejadka” syna.
Przepadam wprost za bratem,
I straszę czasem tatę.
Ref.:
Zabiorę brata na koniec świata,
Znajdziemy wyspę jak Robinson.
Zabiorę brata na koniec świata,
Tam zbudujemy wspólny dom.
II
W szałasie będzie można spać
I pomarańcze z drzewa rwać,
Codziennie jeść banany,
U stóp wspaniałej liany.
A mleko pić z kokosa,
Co rośnie koło nosa.
Nie będzie nikt narzekał,
Że nie pijemy mleka.
Ref.:
Zabiorę brata na koniec świata…
Wakacje będą cały rok,
Gorąca plaża już o krok,
Powietrze, słońce, woda,
Beztroska i wygoda.
A jeśli za rodziną
Na wyspie zatęsknimy,
Wyślemy list w butelce,
Do siebie zaprosimy.
Ref.:
Zabiorę brata na koniec świata…
Po wysłuchaniu piosenki Rodzic prosi, by dziecko opowiedziało dokąd chciałoby zabrać swoje rodzeństwo (prawdziwe lub wymyślone) i co mogliby tam wspólnie robić.
4. Karta pracy 1 – odszukiwanie osób na fotografii na podstawie przeczytanych zdań oraz tekstu przeczytanego przez Rodzica:
Ciocia Julki stoi z lewej strony mamy Julki.
Siostra Julki jest ubrana na zielono.
Babcia Julki stoi z lewej strony cioci.
5. Karta pracy 2 – rozpoznawanie emocji, wymyślanie rozwiązań konfliktów pomiędzy rodzeństwem, kontynuowanie rytmów.
6. Karta pracy 3 – kącik grafomotoryczny, pisanie po śladzie nazw członków rodziny.
26.05.2020 (wtorek)
Temat dnia: MOJA MAMA
1. „Jaka jest moja mama?” – Rodzic proponuje, by dziecko odpowiedziało na pytanie jednym zdaniem. Następnie przeliczyło słowa w swojej wypowiedzi.
2. „Co lubię robić z moją mamą? – dziecko, po zastanowieniu się pokazuje gestem czynności, które najbardziej lubi wykonywać z mamą.
3. „Mama w kuchni” – zabawa ruchowa. Wysłuchajcie wspólnie piosenki, porozmawiajcie na temat jej treści, zachęćcie dziecko by zilustrowało piosenkę ruchem, gestami.
Mama w kuchni /sł. Ewa Zawistowska, muz. Stanisław Marciniak/ Mama krząta się w kuchni od rana,
myśli wciąż o niebieskich migdałach.
Gdy pytamy, co ugotowała:
„Dziś dla was pieczeń mam z hipopotama!”.
Ref.:
Nasza mama, mama zadumana,
mama zadumana cały dzień.
Błądzi myślami daleko,
codziennie przypala mleko,
na łące zrywa kwiaty,
i sól sypie do herbaty.
Nasza mama niezwykła kucharka
krokodyla wrzuciła do garnka,
krasnoludek wpadł jej do sałaty,
a w piecu piecze się zegarek taty.
Ref.:
Nasza mama, mama zadumana…
Ten krokodyl, co uciekł z ogródka,
w przedpokoju chciał zjeść krasnoludka,
choć zegarek czuje się fatalnie,
to obiad był dziś bardzo punktualnie.
Ref.:
Nasza mama, mama zadumana…
https://www.youtube.com/watch?v=A_gixhymV1E
Karta pracy 1 – meblowanie i dekorowanie pokoju zgodnie z instrukcją, czytanie prostych wyrazów.
Karta pracy 2 – czytanie tekstu z poznanych liter, pisanie wyrażeń po śladzie, rysowanie mamy i tego co mama lubi.
1. „Koncert dla Mamy” – wspólne słuchanie piosenek o mamie i dla mamy.
https://www.youtube.com/watch?v=RvHfN-4Va4g
Kocham Cię, Ti Amo, Je T'aime
1.Usiądź mamo przy mnie blisko i posłuchaj tych słów.
Ty z pewnością wiesz to wszystko, jednak powiem ci znów.
Ref.
Kocham cię, ti amo, je t'aime i nie pytaj mnie dlaczego tak jest.
Ty jesteś mą mamą, wspaniałą, kochaną,
jedyną na zawsze i kochasz mnie też. (2x)
2.Popatrz mamo w moje oczy, ujrzysz w nich miłość mą.
Nawet bardzo późno w nocy śpiewać będę ci to
Ref.
Kocham cię, ti amo, je t'aime i nie pytaj mnie dlaczego tak jest.
Ty jesteś mą mamą, wspaniałą, kochaną, jedyną na zawsze i kochasz mnie też. (2x)
https://www.youtube.com/watch?v=IdxQW3jqYtA
https://www.youtube.com/watch?v=t7koX6Y_e3A
https://www.youtube.com/watch?v=9FLxvupuyao
https://www.youtube.com/watch?v=ZUmLhHCvsG8
https://www.youtube.com/watch?v=TrgNO45oMME
Dzień Matki jest świętem międzynarodowym, aczkolwiek w różnych państwach przypada w innych terminach. W Polsce obchodzimy go 26 maja. Historia świętowania tego dnia zaczęła się w 1914 roku w Krakowie. Od tamtego odległego momentu obdarowujemy nasze mamy kwiatami, czekoladkami i innymi podarunkami.
Mama to wyjątkowa osoba w naszym życiu. Kiedyś Wilhelm Raabe powiedział bardzo piękne słowa:
„Żadna mądrość, której możemy nauczyć się na ziemi, nie da nam tego, co słowo i spojrzenie matki”
Wszystkim Mamom z okazji ich święta życzymy, aby w życiu zdarzały im się tylko te najpiękniejsze chwile.
Niech każdy dzień przynosi Wam radość i zadowolenie ze swoich pociech!
25.05.2020 (poniedziałek)
Temat dnia: MÓJ TATO
1. „Mój tato” – Rodzic czyta wiersz, który może być inspiracją do rozmowy o tacie, jego zawodzie (pracy), ulubionych zajęciach (hobby), uprawianych przez niego sportach, bliskiej i dalszej rodzinie itp.
Mój tato Bożena Forma
Chodzimy z tatą na długie spacery,
mamy wspaniałe dwa górskie rowery.
Po parku na nich często jeździmy
i nigdy razem się nie nudzimy.
Gdy mroźna zima nagle przybywa
i ciepłym szalem wszystko okrywa,
bierzemy narty i śnieżne szlaki
wciąż przemierzamy jak szybkie ptaki.
Często chodzimy razem do kina,
lubimy obaj, gdy dzień się zaczyna.
Takiego mieć tatę to wielkie szczęście
– życzeń mu składam dziś jak najwięcej.
2. „Tata czarodziej” – piosenka do posłuchania i potańczenia. Spróbujcie nauczyć się refrenu.
https://www.youtube.com/watch?v=hiYZStxAZpI
Tata czarodziej /sł. Danuta Zawadzka, muz. Stefan Gąsieniec/
Łatwo poznasz mego tatę,
bo koszule nosi w kratę.
I na nosie okulary
(chociaż wcale nie jest stary!).
Włosy krótko przystrzyżone,
lekko na bok ułożone.
Ot, zwyczajny tata! Ale…
drzemie w nim magiczny talent.
Ref.:
Mój tata jest czarodziejem,
bo kiedy on się śmieje,
znikają chmury, ucieka deszcz.
Wychodzi słońce…
Świat piękny jest!
Łatwo poznasz mego tatę,
w pracy chodzi pod krawatem.
Z miną srogą i poważną
(bo ma pracę bardzo ważną!)
Marynarka i w kant spodnie
(bo tak modnie i wygodnie).
Ot, zwyczajny tata, ale…
drzemie w nim magiczny talent.
Ref.:
Mój tata jest czarodziejem,
bo kiedy on się śmieje,
znikają chmury,
ucieka deszcz.
Wychodzi słońce…
Dobrze, że jest!
Karta pracy 1 – odnajdywanie różnic między ilustracjami, przeliczanie pieniędzy, tworzenie zbiorów
Karta pracy 2 – czytanie zdań opisujących tatę, pisanie po śladzie, rysowanie zgodnie z instrukcją
Temat tygodnia: WRAŻENIA I UCZUCIA
22.05.2020 (piątek)
Temat dnia: MUZYCZNE OPOWIEŚCI
1. „Comedians galop” – Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania utworu. Zamykacie oczy i próbujecie wyobrazić sobie jakie wydarzenia i emocje wyraża muzyka. Po wysłuchaniu dzielicie się swoimi odczuciami.
https://www.youtube.com/watch?v=wGYdeXRCD1c
2. „Lustra” – Rodzic z dzieckiem siedzą/stoją naprzeciwko siebie, jedno z nich jest „lustrem” i wiernie odtwarza ruchy i mimikę partnera, po paru minutach następuje zmiana.
3. „Ilustrujemy ruchem” – zabawa muzyczno-ruchowa do utworu P. Czajkowskiego „Walc kwiatów”. Przygotujcie wstążkę, pasek bibuły lub cienką apaszkę i poruszajcie się zgodnie dźwiękami muzyki, najlepiej boso.
https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc
4. „Idzie pani, wietrzyk wieje” - zapraszam na masażyk
Dziecko zwrócone do nas plecami, w tle spokojna muzyka.
Idzie pani: tup, tup, tup,
(na przemian z wyczuciem stukamy w plecy dziecka opuszkami palców wskazujących)
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk,
(delikatnie stukamy zgiętym palcem)
skacze dziecko: hop, hop, hop,
(naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach)
żaba robi dłuuuugi skok.
(z wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu,
(dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka)
kropi deszczyk: puk, puk, puk,
(delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami)
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup,
(klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi w „miseczki”)
a grad w szyby łup, łup, łup.
(lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści)
Świeci słonko, (gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym)
wieje wietrzyk, (dmuchamy we włosy dziecka)
pada deszczyk. (z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy)
Czujesz dreszczyk? (leciutko szczypiemy dziecko w kark)
5. „Żaba origami” – praca plastyczna. Jeśli ktoś ma ochotę na wykonanie uroczej żabki, instrukcja poniżej. Nadajcie jej piękne imię.
Karta pracy 1 – ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, doskonalenie sprawności motoryki małej, rozwijanie wyobraźni.
Karta pracy 2 – kącik grafomotoryczny, kolorowanie pól zgodnie z zauważoną regułą.
Miłego weekendu!
21.05.2020 (czwartek)
Temat dnia: JAK POZBYĆ SIĘ STRACHU?
1. „O smoku Osika i dzielnej królewnie Przytuli” – bajka Dagny Ślepowrońskiej. Rodzic stwarza odpowiedni nastrój w pokoju i czyta utwór.
Dawno, dawno temu…
w Dalekim Kraju żył sobie bardzo, bardzo strachliwy smok Osika. Bał się burzy, wiatru, krzyku, huku…
Oj, długo trzeba by było wyliczać, czego się bał.
Całymi dniami siedział wciśnięty w najmniejszy kątek swojej jamy. Nie wadziłby nikomu, gdyby nie to, że z tego strachu trząsł się stanowczo za bardzo… W całej okolicy spadały liście z drzew, dźwięczały szyby w oknach, a ludzi przechodziły zimne dreszcze.
Mieszkańcy Dalekiego Kraju zaczęli się niecierpliwić.
– Mamy tego dość! – krzyczeli. – Precz ze smokiem!
Jego Królewska Mość – władca Dalekiego Kraju doszedł do wniosku, że trzeba działać.
– Skoro naród nie chce smoka – rzekł po namyśle – trzeba smoka zabić.
Pierwszy poszedł walczyć ze smokiem Antoni, a był to rycerz potężny. Już usłyszawszy jego kroki, smok zaczął drżeć jak liść.
– Smoku, wychodź! – grubym głosem huknął Antoni.
A Osika rozdygotał się tak, że zatrząsnął się warowny zamek Jego Królewskiej Mości. Antoni przestraszony uciekł więc.
Po Antonim próbowali swych sił także inni rycerze. Wszyscy z tym samym skutkiem. Smok trząsł się coraz bardziej i bardziej. Dygotał, aż rozpadały się domy.
Pewnego dnia przyszła do króla jego córeczka, królewna Przytulia.
– Bardzo proszę – rzekła – uspokój się, tato. Tu nie pomogą rycerze ani broń. Zaś twe królewskie krzyki mogą tylko pogorszyć sprawę. Pozwól mi – grzecznie proszę – rozwikłać ten problem. Niech tylko cisza, jak makiem zasiał, zapadnie w Dalekim Kraju. Bo tylko cisza i spokój mogą nas uratować!
Gdy więc w całym królestwie zrobiła się zupełna cisza, wówczas Przytulia cichutko, na palcach, podeszła do smoczej jamy.
– Hej, smoku – odezwała się cichutko – to ja, królewna Przytulia – nie pozwolę cię skrzywdzić.
Wszystko to powiedziała tak przyjaźnie, że Osika poczuł się prawie bezpieczny. Wyjrzał nawet z jamy. Przytulia powoli wyciągnęła rękę. Pogłaskała smoka po nosie. Podrapała za uchem. I wiecie co zrobił smok?
Przytulił się do królewny jak umiał najdelikatniej.
I wcale, a wcale się nie bał.
Rodzic inicjuje rozmowę na temat wysłuchanej bajki. Przykładowe pytania:
Czego bał się smok? Jak to okazywał?
Jak próbował rozwiązać problem król?
Dlaczego rycerzom nie udało się pokonać smoka?
Co zrobiła księżniczka?
Czy twoim zdaniem księżniczka była odważna?
Co pomagało smokowi, kiedy odczuwał strach?
Tobie również pomaga przytulanie?
2. „Niestraszne strachy” – zabawy parateatralne ze światłem i cieniem. Rodzic przygotowuje w zaciemnionym pomieszczeniu lampkę i… zaczynamy!
„W świecie dzieci ciemność ma w sobie coś tajemniczego, magicznego i nieokiełznanego. Ale też niepokojącego.
Oswójcie ją razem – wspólna zabawa ciemnością i światłem może pomóc dziecku rozjaśnić jego lęki. Ponadto pozwoli wam lepiej się poznać, wzmocni więź i wzajemne zaufanie, a także sprawi mnóstwo radości”
Inspiracje do zabaw pod linkiem:
https://dziecisawazne.pl/12-zabaw-ze-swiatlem-ciemnoscia-dla-dzieci/
Karta pracy 1 - kolorowanie ilustracji wg kodu, określanie przyczyn zdenerwowania.
Karta pracy 2 - kreślenie drogi w labiryncie, pisanie wyrazów po śladzie.
20.05.2020 (środa)
Temat dnia: OSWAJAMY SIĘ Z CIEMNOŚCIĄ
1. „Czarna jama” – wiersz Joanny Papuzińskiej. Rodzic czyta (można też wysłuchać – link pod wierszem).
Nie wie tata ani mama,
że jest w domu czarna jama…
Czarna, czarna, czarna dziura
bardzo straszna i ponura.
Gdy w pokoju jestem sam
lub gdy w nocy się obudzę,
to się boję spojrzeć tam.
Tam jest chyba mokro, ślisko,
jakby przeszło ślimaczysko…
Musi żyć tam wstrętne zwierzę,
co ma skołtunione pierze,
i do łóżka mi się wepchnie!
To jest gęba rozdziawiona,
wilczym zębem obrębiona,
coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie
i ta gęba się zatrzaśnie…
Ła!
Ojej, tato, ojej, mamo,
uratujcie mnie przed jamą!
Nie zamykaj, mamo, drzwi,
bo jest bardzo straszno mi.
A w dodatku w tamtej jamie
coś tak jakby mruga na mnie,
że mam przyjść…
Może tkwi tam mała bieda,
która rady sobie nie da?
Którą trzeba poratować?
Może leżą skarby skrzacie?
Więc podczołgam się jak kot.
Ja – odważny, ja – zuchwalec
wetknę w jamę jeden palec.
I wetknąłem aż po gardło,
ale nic mnie nie pożarło.
Więc za palcem wlazłem cały.
Wlazłem cały!
No i już.
Jaki tu mięciutki kurz.
Chyba będę miał tu dom.
Chyba to jest pyszna nora,
nie za duża, lecz dość spora.
Latareczkę małą mam.
Nie ma w domu żadnych jam!
https://www.youtube.com/watch?v=M3vXy0Zogbc
Pytania do wiersza:
Czy narratorem jest chłopiec, czy dziewczynka?
Po czym to poznałeś / poznałaś?
Czego boi się bohater wiersza?
Co to jest „lęk”?
Czy to dobrze, czy źle się bać?
Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym?
Czym jest „czarna jama” z opowiadania?
Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?
2. „Co widzisz w ciemności?” – Rodzic proponuje, by dziecko schowało głowę pod kocem i doświadczyło ciemności – o ile zgadza się na taki „eksperyment”.
Po zabawie dziecko dzieli się wrażeniami. Opowiada, co „widziało” w ciemności.
3. „Budujemy czarną jamę” –przestrzenna praca plastyczna.
Potrzebne będą: gazety (dużo!), nożyczki, klej, taśmy klejące. Wspólnie konstruujecie „czarną jamę” na tyle dużą, by mogło w niej schować się dziecko.
Rodzic może zasugerować, że dobrze byłoby zbudować jamę na jakiejś konstrukcji, np. na krześle, budowli z klocków. Wspólnie podejmujecie decyzję co do techniki i podziału ról podczas zabawy. Po skończonej pracy dziecko wchodzi do „czarnej jamy” i symbolicznie zostawia w niej swoje lęki i obawy.
4. „Nie taki straszny ten strach…” – posłuchajcie piosenek o nim.
https://www.youtube.com/watch?v=ocVrK3UtwKU
https://www.youtube.com/watch?v=qNuV80JWGQQ
5. Kącik grafomotoryczny, dekodowanie.
19.05.2020 (wtorek)
Temat dnia: W PŁACZU NIE MA NIC ZŁEGO
1. „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie” – fragment opowiadania Renaty Piątkowskiej. Rodzic przed rozpoczęciem czytania sugeruje:
Podczas słuchania postaraj się zapamiętać jak miał na imię główny bohater i jaka przygoda mu się przytrafiła.
……………………………………………………………………………………………………..
– No, Łukasz, co z tobą? – Babcia podeszła do wnuczka, który zwinął się w kłębek na kanapie, i pogłaskała go po głowie.
– Babciu, przecież ty wiesz, że ja się nauczyłem tego wiersza. Umiałem go! Jeszcze wczoraj mówiłem go z pamięci bez jednego błędu!
– To prawda – przyznała babcia.
– No widzisz. A na występie, gdy przyszła moja kolej, wszystko zepsułem. Początkowo szło mi nawet dobrze. Gdy powiedziałem jedną linijkę, zaraz wiedziałem, jak zaczyna się następna. Aż doszedłem do miejsca, w którym Słoń Trąbalski pozapominał imiona swoich dzieci, żony, a nawet własne. Wybrał się więc do doktora, adwokata, szewca i rejenta, lecz nie pamiętał, o co mu chodzi. Powiedziałem słowa: „Dobrze wiedziałem, lecz zapomniałem, może kto z panów wie, czego chciałem?”.
I tu koniec. Nie wiedziałem, co dalej. Nie mogłem sobie przypomnieć, jak zaczyna się następna zwrotka. Zapomniałem, jak się nazywam. W głowie miałem pustkę. – Widać było, że Łukasz bardzo przeżywa swój nieudany występ.
– Wiem, że nauczyłeś się tego wiersza, ale dopadła cię trema. To się zdarza nawet prawdziwym aktorom na scenie – pocieszała babcia.
– Nie wyszło mi z tym wierszem, ale największą przykrość zrobił mi Witek – rozżalił się Łukasz.
– A co on ma z tym wspólnego? – spytała babcia.
– Witek przepytywał mnie z tego wiersza przed występem, a potem siedział w pierwszym rzędzie i miał trzymać za mnie kciuki. I kiedy na scenie zapomniałem, co mam dalej mówić, na sali zapadła cisza. Przeciągała się coraz bardziej, a ja byłem coraz bardziej przerażony. Szukając ratunku, spojrzałem na Witka. Myślałem, że może mi podpowie, jak zaczyna się następna zwrotka. A wtedy Witek zaczął się ze mnie śmiać. Pokazał na mnie palcem i zawołał:
– Mówi wiersz o zapominalskim słoniu, a sam zapomniał, jak ma być dalej. Łukasz Trąbalski, zapominalski! Ha-ha-ha! – Witek śmiał się głośno i złośliwie, a razem z nim cała sala. Ten śmiech słyszałem nawet za kulisami. Nigdy mu tego nie zapomnę. Przyjaciel się tak nie zachowuje – stwierdził Łukasz z żalem.
– No cóż, jak mówi przysłowie, prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Ty, będąc w kłopocie, zawiodłeś się na swoim przyjacielu, ale nie zawsze tak bywa. Trudna sytuacja może być okazją, aby ktoś poznał nas z najlepszej strony.
………………………………………………………………………………………………………..
Rodzic zachęca dziecko do dzielenia się wrażeniami po wysłuchaniu opowiadania:
Jak miał na imię główny bohater?
Co mu się przytrafiło?
Na czyją pomoc liczył Łukasz?
Jak myślisz, co wtedy czuł?
Co oznacza przysłowie: Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?
Co mogłoby pomóc poprawić nastrój Łukaszowi?
Czy ty też kiedyś znalazłeś się w podobnej sytuacji?
2. „Co mogłoby pomóc Łukaszowi?” – Rodzic zachęca dziecko do krótkiej „burzy mózgów”, podczas której wspólnie zastanawiają się, co mogłoby pomóc Łukaszowi, który czuje się bardzo źle z powodu zachowania przyjaciela.
Sugestie dla Rodzica.
Dobrze jest tak pokierować rozmową, by pojawiły się odpowiedzi, że Łukasz mógłby płakać, smucić się, wyżalić komuś bliskiemu, np. babci.
Należy podkreślić, że płacz często pomaga nam uporać się z trudnymi emocjami, reguluje je.
Stanowczo też podkreślamy, że nie wolno wyśmiewać płaczących osób!
Wyjaśniamy dziecku, że dorośli też czasem się boją, smucą, płaczą i to jest normalne, w porządku.
3. „Dlaczego płaczemy?” – zobacz film.
https://www.youtube.com/watch?v=kQ8P97sXjy0
4. „Ukryte słowa” – Rodzic wyjaśnia zasady zabawy:
mamy w języku polskim takie słowa, które zawierają w sobie inne, krótsze. Ja będę mówić słowo, a ty spróbuj znaleźć w nim inne.
Przykładowe słowa:
laska, parasolka, serce, słońce, malina, tulipan, burak, stonoga, butelka, balon, listopad.
Kiedy dziecko poda nowe, krótsze słowo, można poprosić o określenie głoski na początku, na końcu i głosek w środku wyrazu.
5. „Jabłuszko emocji” – praca plastyczno-techniczna (dla chętnych)
Propozycje zabaw na poniedziałek 18. 05. 2020 r.
1.Wprowadzenie do treści wiersza „Krokodyle łzy”.
Rozwiąż równania, dopasuj wyniki do podanych poniżej liter, a dowiesz się o czym będziemy dzisiaj rozmawiać.
2 + 5 = 7 K
3 – 2 =1 R
8 – 3 = 5 O
9 – 2 = 7 K
2 + 3 = 5 O
8 – 6 = 2 D
6 + 3 = 9 Y
9 – 5 = 4 L
6 – 3 = 3 E
4 + 2 = 6 Ł
1 + 7 = 8 Z
5 + 4 = 9 Y
1 2 3 4 5 6 7 8 9
R D E L O Ł K Z Y
Wersja I - dla dzieci, które znają już wszystkie litery.
Dzieci rozwiązują wszystkie równania i odczytują rozwiązanie.
Wersja II - dla dzieci, które nie znają jeszcze litery „ł”.
Dzieci rozwiązują pierwszych 9 równań. Ostatnie 3 równania rozwiązuje rodzic.
Następnie dziecko i rodzic łączą ze sobą otrzymane rozwiązania i poznają tytuł wierszowanej bajki.
2. Wierszowana bajka dla dzieci do czytania i do słuchania - KROKODYLE ŁZY
Poniedziałek. A krokodyl
Łzy wylewa aż po brodę
Wtorek. Krokodyle ślozy
Przesłaniają mu świat boży
Środa. Leży gad w łez swych kałuży
Czas mu w płaczu się nie dłuży
Czwartek, piątek i sobota
Gad w łzach wije się i miota
Przy niedzieli w odwiedziny
Przyszła bliższa część rodziny
Ściska, cmoka, w plecy klepie
A gadzinie nic nie lepiej
„Stary, nie płacz, szczęki ściśnij
Płaczą dzieci, nie mężczyźni!”
Lecz krokodyl zda się głuchy
I łka dalej do poduchy
Minął miesiąc, minął drugi
Gad wciąż leje z oczu strugi
W trzecim nagle westchnął lekko
Wnet płacz jakby odjął ręką
I krokodyl grzbiet wyprężył
Paszczą kłapnął, wzrok wytężył
Do najbliższej wody kłusem
Na króciutkich łapach ruszył
Wskoczył hyżo niczym żaba
A nie dwieście kilo gada
Pływa crawlem i na plecach
Na dnie kłęby szlamu wznieca
Kły wyszczerza, grzbiet do słońca
Pręży. Radość nie ma końca.
Bo po pierwsze, z łzami wylał
Wszelkie troski krokodyla
Teraz lekko mu na duszy
I w uśmiechu zęby suszy
Dwa, by po powałę płakać
Lub z radości na pysk skakać
Krokodylem trza być z kłami
Lub mężczyzną z... klejnotami!
3. Analiza treści wiersza.
- O czym opowiada wiersz?
- Co robił krokodyl?
- Kto próbował pocieszyć krokodyla i w jaki sposób?
- Co to znaczy płakać krokodylimi łzami?
4. Rozmowa z dziećmi na temat świta realnego i fantastycznego
a) wyjaśnienie pojęć: świat realny, świat fantastyczny – wyodrębnienie elementów realnych i fantastycznych,
b) wypowiedzi dzieci na temat wyobrażanych sobie sytuacji.
Wprowadzenie litery „Ł, ł”.
Analiza słuchowa wyrazu „łza”.
- Ile słyszysz głosek w wyrazie „łza”?
- Jakie to głoski? (ułożenie schematu z białych nakrywek na tablicy)
- Ile słyszysz spółgłosek ? Jakie? (zastąpienie niebieskimi nakrywkami)
- Ile słyszysz samogłosek? Jakie? (zastąpienie czerwonymi nakrywkami)
Analiza wzrokowa wyrazu „łza”.
- Ile jest liter w wyrazie?
- Wymień kolejne litery.
- Które litery umiemy już zapisać?
- Której jeszcze nie umiemy zapisać?
Pokaz wielkiej i małej litery pisanej.
Ćwiczenia w pisaniu (w powietrzu, palcem po stole).
Pokaz pisania liter ł, Ł w liniaturze.
https://www.youtube.com/watch?v=V9Jyhs7nb1g&t=16s
Nauka pisanie nowych liter.
Praca plastyczna - „Krokodyl”.
Krokodyla wykonujemy z opakowań na jajka, doklejamy elementy wycięte z papieru kolorowego: ogon, łapy, język i zęby. Praca ta, jest przykładem wykorzystania materiałów, które zazwyczaj wyrzucamy do kosza na śmieci. Jest kreatywnym wykorzystaniem materiałów, które nie przypominają w swojej formie ostatecznego wyglądu, pobudzając i rozwijając tym samym wyobraźnię dziecka.
Materiały:
dwa opakowania papierowe po jajkach
biały katon papieru
czerwony karton papieru
karton papieru zielony
farba: dwa odcienie koloru zielonego
plastikowe oczy
klej vicol
Propozycje zabaw na piątek - 15. 05.2020 r.
1. Słuchanie opowiadania „W krainie muzyki”.
Dawno, dawno temu, a może całkiem niedawno, daleko stąd, a może całkiem blisko w dużym domu, a może całkiem malutkim mieszkała dziewczynka i chłopiec. Ona miała na imię Małgosia, a on Jaś. Dzieci mieszkały w zaczarowanej krainie – tak im przynajmniej się wydawało. W krainie tej wszędzie rozbrzmiewały dźwięki muzyki, po niebie tańczyły kolorowe nutki, a wszystkie domy były zamykane i otwierane przy pomocy wiolinowych kluczy. Dorośli w tej krainie całymi dniami grali na instrumentach i śpiewali, a dzieci całymi dniami słuchały muzyki i tańczyły.
Wszyscy byli bardzo szczęśliwi.
2. Analiza opowiadania:
- Dlaczego wszystkim mieszkańcom wydawało się, że mieszkają w „zaczarowanej krainie”?
- Jak możemy nazwać tę krainę?
- Kto z was chciałby mieszkać w tej krainie i dlaczego? - swobodne wypowiedzi dzieci.
3. Zabawa ruchowa „Muzyczna kraina” – zaczarowanie dzieci w mieszkańców zaczarowanej krainy. Swobodny taniec do utworu….z użyciem apaszek.
https://www.youtube.com/watch?v=jCEDzS7Aogk
4. „Smutne wydarzenie w krainie muzyki” – słuchanie dalszego ciągu opowiadania.
Pewnego dnia zerwał się bardzo silny wiatr, który porwał wszystkie tańczące nutki. W ciągu kilku minut zrobiło się smutno i cicho. Żaden instrument nie zadźwięczał, nikt nie miał ochoty tańczyć ani śpiewać. Wszyscy chodzili pochmurni, źli i smutni.
5. Zabawa twórcza w formie abstrahowania „Co by było, gdyby na świecie nie było muzyki”? – rundka wypowiedzi dzieci.
Próba wymyślenia szczęśliwego zakończenia opowiadania - swobodne wypowiedzi dzieci.
A prawdziwy koniec opowiadania wyglądał tak:
Małgosia i Jaś długo zastanawiali się, co zrobić, żeby muzyka wróciła do ich zaczarowanej krainy. Chodzili po okolicy szukając nutek, które pomogłyby, wydobyć piękne dźwięki z instrumentów. Nagle Jaś wpadł na pomysł, że sami mogliby wymyśleć znaki, które pomogą im zagrać na instrumentach. Wyciągnął ołówek i narysował bardzo dziwne znaki. Małgosia długo sprzeczała się z Jasiem, że na tych znakach nikt się nie zna i, że znaki te nigdy nie zastąpią prawdziwych nutek.
6. Zabaw muzyczna „ Malarz muzyki”.
https://www.youtube.com/watch?v=Eh_dH40FRhc
„Narysuj mi muzykę „– dzieci leżą na podłodze na dużych arkuszach papieru (ważne, żeby mogły swobodnie poruszać rękami). W rękach trzymają kredki (w obu dłoniach). Na początku leżą i tylko słuchają muzyki, po pewnym czasie rodzice zachęcają dzieci do wykonywania ruchów rękami tak, by powstał jakiś obraz (oczywiście, nie ma być to obraz realistyczny, dzieci po prostu mają swobodnie poruszać dłońmi z kredkami lub całymi rękami). Na koniec oglądamy kolorowe dzieła dzieci.
8. „Powrót muzyki do zaczarowanej krainy”- szczęśliwe zakończenie opowiadania.
Kiedy w zaczarowanej krainie rozbrzmiewały dźwięki z instrumentów wróciły kolorowe nutki, które
jak zawsze rozpoczęły swój taniec po niebie…..
9. Gra planszowa „Instrumenty”.
Poruszaj się o tyle pól (do tyłu lub do przodu, Ty wybierasz) ile wskaże rzut kostką.
Pomóż dyrygentowi stworzyć orkiestrę. Po drodze zabierz ze sobą wszystkie instrumenty.
Zanim „zabierzesz” wszystkie instrumenty, pamiętaj o tym , by podać ich nazwy.
Propozycje działań na czwartek 14 maja
- Słuchanie opowiadania;
- Doświadczenie z hałasem;
- Zabawa relaksacyjna – masażyk;
- Rozróżnianie dźwięków – karta pracy;
- Zadanie matematyczne;
- Zajęcia rytmiczne;
1. Słuchanie opowiadania
Grzegorz Kasdepke „Hałasowanie”
Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympatycznymi bliźniakami po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!
– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie właśnie ucho.
– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie powykręcane kolana!…
Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je sobie w uszy.
– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i trzeba było zająć się zemdloną bileterką.
Dobrze jest sprawdzić czy dzieci słuchały opowiadania i zrozumiały o czym było:
- Czy zapamiętaliście, dokąd wybrali się Kuba i Buba? ;
- Kto im towarzyszył? ;
- Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił? ;
- Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w publicznych miejscach? Dlaczego?
Jeśli dzieci mają trudność z odpowiedzią na któreś pytanie, można przeczytać raz jeszcze odpowiedni fragment tekstu.
2. Doświadczenie z hałasem „Co słychać w hałasie”
Do przeprowadzenia doświadczenia najlepiej zaangażować też obecnych domowników. Należy poprosić dziecko aby usiadło z dala od innych i spróbowało w skupieniu przeczytać zdania .
W tym czasie rodzic i inni członkowie rodziny mogą śpiewać Sto lat, część – tupać, a reszta powinna dość głośno opowiadać sobie. Po 2–3 minutach takiej zabawy należy prosić dziecko o opowiedzenie treści tego, co obejrzało i przeczytało. Pozostali uczestnicy doświadczenia nadal hałasują. Najprawdopodobniej dziecko niewiele zapamiętało podczas samodzielnej pracy, a z pewnością inni nie usłyszą jego opowieści . Po zakończeniu doświadczenia prowadzimy rozmowę na temat tego, w czym może nam przeszkadzać hałas. Naprowadźmy dzieci na wnioski, że hałas jest nie tylko niemiły, lecz także niebezpieczny dla zdrowia.
3. Zabawa relaksacyjna – masażyk
Uczestnicy siedzą jedno za drugim, wykonują masaż pleców osoby siedzącej przed sobą zgodnie z instrukcją (osoba dorosła czyta wcześniej i tłumaczy czynności jakie trzeba wykonywać podczas masażyku):
Idą słonie (na plecach kładziemy na przemian całe dłonie),
potem konie (piąstki),
panieneczki na szpileczkach (palce wskazujące)
z gryzącymi pieseczkami (szczypanie).
Świeci słonko (zataczamy dłońmi kółka),
płynie rzeczka (rysujemy linię),
pada deszczyk (naciskamy wszystkimi palcami).
Czujesz dreszczyk? (łaskoczemy).
4. Rozróżnianie dźwięków
5. Zadanie matematyczne
6. Zajęcia rytmiczne
Potrzebne będą instrumenty domowej roboty:
- dwie drewniane łyżki;
- pudełko plastikowe;
- garnek metalowy;
- pudełko tekturowe.
Podczas zajęć dzieci będą:
- bawiły się przy akompaniamencie pianina;
- nauczą się poruszać zgodnie z podanym rytmem;
- poznają zabawę o jeżach;
- nauczą się piosenki „Miś Gregor i wiosna”;
- stworzą akompaniament do nowej piosenki.
Link do zajęć rytmicznych:
https://www.youtube.com/watch?v=x9F1oqntz_o
Propozycje zabaw na środę 13. 05. 2020 r.
1. Zapoznanie dzieci nowym instrumentem muzycznym - harfą.
https://www.youtube.com/watch?v=yem1cDIubMk
https://www.youtube.com/watch?v=yVF5TYfUeVs
Szukanie odpowiedzi na następujące pytania:
- Czego boi się harfa?
- Co lubi harfa?
- Kiedy harfa jest szczęśliwa?
- Jakim instrumentem jest harfa?
Wprowadzenie podziału instrumentów na dęte, perkusyjne i strunowe - rodzic
wyjaśnia, że nazwy te pochodzą od sposobów, w jaki wydobywają się z tych instrumentów
dźwięki.
2. Wprowadzenie litery h – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
Analiza i synteza słuchowa słowa harfa.
- Dzielenie słowa harfa na sylaby i na głoski.
- Co słyszycie na początku słowa harfa?
- Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską h (hak, hamak, homar...), mających ją w środku (echo, rachunek, marchewka...) oraz na końcu (dach, groch, pech...).
- Z ilu głosek składa się słowo harfa?
Określanie rodzaju głoski h:
- Wypowiadanie głoski h długo: hhhyyyy...
- Wypowiadanie głoski h krótko: h, h, h, h, h...
- Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska).
Podawanie imion rozpoczynających się głoską h (Hania, Helenka, Heniek, Hubert...).
Analiza i synteza słuchowa imienia HUBERT.
- Dzielenie imienia na sylaby, na głoski.
Pokaz litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej. (Rodzic wyjaśnia, że głosce h odpowiadają zapisy – litera h i litera ch).
- Co Wam przypomina litera H, h?
- Zwróćcie uwagę jak piszemy literę H, h.
Nauka pisania litery h, h.
Napiszcie dużą i małą literę h w powietrzu i na dywanie.
Utrwalanie litery H, h.
Poszukajcie literę H, h w gazetach i książkach.
Wymieńcie jak najwięcej przedmiotów zaczynających się na głoskę H, h.
Chętne dzieci piszą wyrazy np. hałas, hala, hamak, harfa, hokej, homar, huragan, hak, Hania, hotel, huta.
Wykonajcie karty pacy
3. Dziś pomysł na naukę literek z projektorem, czyli zabawką DIY
Drodzy Rodzice!
Na pewno pamiętacie bajki puszczane na projektorach? Albo przeglądanie fotografii na slajdach?
Zainspirowana tym pomysłem zapraszam Was do wykonania własnego projektora z materiałów, które na pewno macie w domu.
Co będzie nam potrzebne?
- Rulon po papierze lub ręczniku papierowym.
- Przezroczysta folia (celofan, folia do pieczenia) lub taśma klejąca. Świetnie sprawdzą się też fragmenty plastikowych opakowań (np. takich po cieście).
- Suchościeralny pisak lub markery czarne bądź kolorowe.
- Gumka recepturka.
- Telefon / latarka.
Przymocujcie folię do rulonu za pomocą gumki recepturki i .... twórzmy!
Jeśli macie dużo rolek (warto zbierać) to możecie stworzyć cały alfabet i zagrać np. w grę scrabble bądź boggle za ich pomocą. Postarajcie się ułożyć jak najwięcej słów z wylosowanych liter. Pamiętajcie, że rysując na folii musicie rysować w lustrzanym odbiciu.
Teraz włączamy latarkę, przykładamy ją do przeciwległego do foli końca rolki. Oglądamy wzory wyświetlane na ścianie.
Zabawa najlepiej sprawdzi się po zmroku. Zauważcie też jak zmieniają się obrazy w zależności od odległości od ściany i długości tuby.
4. Uporządkowanie miejsca pracy przy dźwiękach znanej i lubianej piosenki „Jestem muzykantem”.
https://chomikuj.pl/mooost/Razem+w+przedszkolu/CD1/41+Jestem+muzykantem,4372149237.mp3(audio)
Jestem muzykantem - konszabelantem,
my muzykanci-konszabelanci.
Ja umiem grać, my umiemy grać.
- A na czym? - Na pianinie.
A pianino, i no, i no, a pianino, i no, i no,
A pianino, i no, i no, a pianino, bęc!
Jestem muzykantem - konszabelantem,
my muzykanci-konszabelanci.
Ja umiem grać, my umiemy grać.
- A na czym? - Na bębenku.
A bębenek, e-nek, e-nek, a bębenek e-nek, e-nek,
a bębenek, e-nek, e-nek, a bębenek, bęc!
Jestem muzykantem - konszabelantem,
my muzykanci-konszabelanci.
Ja umiem grać, my umiemy grać.
- A na czym? - Na puzonie.
Na puzonie, -onie, -onie, na puzonie, -onie, - onie,
na puzonie, -onie, - onie, na puzonie, bęc!
Propozycje działań na wtorek 12 maja
- Słuchanie wiersza;
- Zabawy rytmiczne;
- Rozróżnianie nazw instrumentów muzycznych – karty pracy;
- Zadania matematyczne, rebusy – karty pracy;
- Malowanie muzyki – zajęcie twórcze.
1. Słuchanie wiersza
Wojciech Próchniewicz „ Najlepszy instrument”
|
już tak zawsze będzie. Nawet za złota trzos nie zniknie — bo to TWÓJ GŁOS. Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj. Pamiętaj o nim — zaśpiewaj! On się natychmiast odezwie i zagra czysto i pewnie. Opowie ci zaraz radośnie na przykład o słonku lub wiośnie. Bo lubi i dobrze zna cię, twój wierny, dźwięczny przyjaciel. |
Po wysłuchaniu wiersza można porozmawiać z dziećmi, zadając im pytania:
- Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem? ;
- Czy każdy z nas ma taki instrument? ;
- W jakich sytuacjach, według autora, możemy go używać? ;
- Czym się różni od tradycyjnych instrumentów? ;
- W czym jest podobny?
Jeśli dzieci mają trudności z odpowiedzią na któreś pytanie, można przeczytać odpowiedni fragment wiersza jeszcze raz.
2. Zabawy rytmiczne
Przed przystąpieniem do zabawy rytmicznej poprośmy dzieci aby wystukały rytm przedstawiony na obrazku. Każdy ruch należy wykonać cztery razy.
Pod linkiem znajduje się rytmiczno-ruchowa rozgrzewka dla dzieci, połączona ze śpiewaniem.
https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo
3. Rozróżnianie nazw instrumentów muzycznych
Instrumenty należy pogrupować wg zasady wydobywania z nich dźwięków:
1) Poprzez dmuchanie (puzon, saksofon, trąbka, flet);
2) Poprzez uderzanie (kołatka, marakasy, trójkąt, perkusja);
3) Poprzez użycie strun (gitara, skrzypce, kontrabas).
4. Zadania matematyczne, rebusy
Zadanie matematyczne:
Na pierwszym obrazku znajduje się ośmioro dzieci, grających na instrumentach, a na drugim obrazku jest tych dzieci pięcioro. Ile dzieci odeszło? Zapis działania: 8-3=5 (wpisujemy tylko jedną cyfrę).
Na drugim obrazku znajduje się pięcioro dzieci, grających na instrumentach, a na trzecim obrazku tylko jedno dziecko. Ile dzieci odeszło? Są dwa puste okienka, a więc wpisujemy dwie cyfry. Zapis działania: 5-4=1.
W zadaniu drugim obok liter wpisujemy w puste okienka liczbę cegiełek:
Dla czerwonych: g – 4, a – 9, a – 7, i – 5, r – 8, t – 6 ;
Dla zielonych: e – 2, j – 7, p – 1, s – 6, a – 8, k – 4, r – 3, u – 5.
Dalej postępujemy według instrukcji.
5. Malowanie muzyki
Potrzebne będą:
- kartki dowolnego formatu (najlepiej duże A3);
- farby;
- pędzle;
- kubki na wodę;
- utwór do słuchania np. A.Vivaldi, Wiosna z cyklu „Cztery pory roku”.
Po rozdaniu dzieciom kartek należy włączyć utwór do słuchania (kilka razy) i poprosić dzieci o zastanowienie się, jaki kolor kojarzy im się z tą muzyką, czy linie, które obrazowałyby ten utwór, byłyby łagodne czy ostre itp. Dzieci słuchają utworu i malują muzykę.
Propozycje zabaw na poniedziałek 12. 05. 2020 r.
W krainie muzyki.
1. Rozmowa na temat: czym jest dźwięk?
Gdy struny gitary
muzyk trąci ręką,
co struna wydaje?
Kto odpowie prędko?
- dźwięk może być przyjemny lub nieprzyjemny, wysoki lub niski, naturalny - czyli wydawany np. przez zwierzęta, zjawiska atmosferyczne lub sztuczny np. gra na instrumentach, radio itd. Dzieci dowiadują się, że dźwięki to fale rozchodzące się w powietrzu, wodzie.
2. Odgłosy natury dla dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=JwbMnvfN2y8
3. Czy można zobaczyć dźwięk?
Zaprezentowanie doświadczeń:
• drganie drobnych elementów na membranie z balona, pod wpływem dźwięku;
• granie na kieliszkach z wodą;
• drgania folii przy głośniku magnetofonowym;
Dzieci wypowiadają się na temat własnych spostrzeżeń, zauważają związek ilości wody w kieliszku z wysokością dźwięku, doświadczają istnienie fali dźwiękowej.
4. Jakie dźwięki może wydawać człowiek?
Dzieci wydobywają różne dźwięki (klaszcząc, tupiąc, śpiewając, mrucząc, pstrykając palcami itd.).
5. „Burza mózgów” - co to jest nuta?
Nuta (od łac. nota, znak) – znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
6. Dowolna interpretacja ruchowa do piosenki „Skaczące Nutki" - muzyka Barbara Kolago, słowa Dorota Gellner
Do przedszkola wpadły nutki,
wszystkie miały czarne butki,
czarne szelki i czapeczki
i skakały jak piłeczki.
ref: Ta wysoko, tamta nisko,
ta z plecakiem, ta z walizką.
Roztańczone nutki trzy: do, re, mi, nutki trzy.
Poprosiły o mieszkanie
w dużym, czarnym fortepianie,
i biegały i skakały
po klawiszach czarno-białych.
ref: Ta wysoko…
Nawet na leżakowaniu,
przeszkadzały dzieciom w spaniu
i skakały po kocykach
w czarnych szelkach i bucikach.
7. „Zabawy na pięciolinii”- zabawa dydaktyczna.
Rodzic proponuje zabawę w komponowanie muzyki, dziecko otrzymuje swoją pięciolinię i zestaw 6 nutek ( nakrętek). Rodzic czyta wiersz, a zadaniem dziecka jest umieszczanie nutek zgodnie z jego treścią.
„Skaczące nutki" A. Bober
Pierwsza nutka, na pierwszej linii się ustawiła.
Druga nutka, na drugą linię wskoczyła.
Trzecia nutka, na trzeciej linii usiadła,
Czwarta nutka, na czwartą linie się wkradła.
Piąta nutka, na piąta linię się wspięła,
A szósta nutka nad liniami zasnęła.
8. Klucz wiolinowy i nutki”- karta pracy.
Ćwiczenia grafomotoryczne- rysowanie po śladzie.
9. „Czarodziejskie instrumenty” – ekspresja plastyczna. Zabawkowa Gitara
Materiały i przybory:
• opakowanie po wyciąganych chusteczkach higienicznych
• kolorowy samoprzylepny papier
• nożyczki
• kilka gumek recepturek
• kawałek grubego kartony [np. z pudła]
• czarny marker
• taśma samoklejąca
Brzegi opakowania po chusteczkach higienicznych zabezpieczamy taśmą klejącą. Z kolorowego
papieru samoklejącego wycinamy dowolne kształty i oklejamy pudło rezonansowe gitary.
Zakładamy gumki recepturki, tak by były dość mocno naprężone.
Z grubego kartonu wycinamy gryf do gitary. Markerem rysujemy struny wraz z ich mocowaniem oraz progi.
Przy pomocy taśmy klejącej mocujemy gryf gitary. Warto jednym fragmentem taśmy samoprzylepnej przykleić wszystkie gumki recepturki- nie będą się wtedy tak łatwo przemieszczały a przy przypadkowym pęknięciu gumka nie wystrzeli.
Gitara jest gotowa. Teraz można poszaleć w rytmie ulubionej muzyki!
TEMAT TYGODNIA: Tajemnice książek
Propozycje działań na piątek 08 maja
- Utrwalenie nazw znanych bajek – karta pracy;
- Zabawa słowna;
- Zagadki – rymowanki;
- Ilustrowanie działań matematycznych;
- Rozwiązywanie rebusów i krzyżówki – karty pracy;
- Zadanie dla chętnych – książeczka polisensoryczna.
1. Utrwalenie nazw znanych bajek
2. Zabawa słowna „Do krainy baśni zabieram…”
Zabawa ma na celu nie tylko utrwalenie znanych bajek i baśni, ale również utrwalenie głoski „f”.
Na początku należy poprosić dzieci, aby wymyśliły i zapamiętały nazwy przedmiotów, rozpoczynających się głoską f. Następnie rozpoczynamy zabawę słowami:
Do krainy baśni zabieram… fotografię. Dziecko kontynuuje zabawę od powtórzenia tych słów (Do krainy baśni zabieram fotografię) oraz dodanie własnego słowa, rozpoczynającego się głoską f. Każdy kolejny uczestnik powtarza formułkę (Do krainy baśni zabieram) oraz wyrazy powiedziane wcześniej, zaczynające się na głoskę „f” i dodaje własne słowo. Zabawa kończy się gdy zabraknie pomysłów. Można kontynuować zabawę z innymi głoskami.
3. „Zagadki – rymowanki”
Należy powiedzieć dzieciom, że zagadki, które usłyszą związane są z bajkami, baśniami i legendami. Odpowiedź na nie powinna się rymować. Można przypomnieć także jak rymują się wyrazy np. kotek – młotek, biedronka – skarbonka, mama – tama, pogoda – jagoda, dżem – krem, itd.
W Krakowie mieszka wawelski smok, co zieje ogniem przez cały… (rok)
Krasnoludek jest malutki, tak jak wszystkie… (krasnoludki).
Kto z krasnalami w tym domku mieszka?
To jest na pewno Królewna (Śnieżka).
Kto był dobry dla Kopciuszka?
Chrzestna matka, czyli (wróżka).
Czerwony Kapturek do babci wędrował,
Lecz wilk się zaczaił, za drzewem się (schował).
Groźna Baba Jaga domek ma z piernika.
Kto ją spotka w lesie, niechaj prędko (zmyka).
Gdy kot buty dostał, Janek księciem (został).
Rzecz to znana, całkiem pewna, Że Pinokio powstał z (drewna).
4. Ilustrowanie działań matematycznych
Potrzebne będą:
- kartki formatu A4;
- ołówki.
„Opowiadanie o papierze” – Należy rozdać dzieciom kartki formatu A4 i ołówki. Opowiadanie o papierze należy przekazać w taki sposób, by wpleść działania matematyczne do wykonania przez dzieci.
Zadaniem dzieci jest zapisanie działań i podpisanie się na kartce. Dzieci mogą zapisywać liczbę drzew cyframi, symbolami, np. kropkami lub rysunkami. Nie należy im podpowiadać, w jaki sposób mają wykonać to zadanie – wszystkie odpowiedzi są poprawne, jeśli prowadzą do właściwego wyniku.
Przykładowe opowieści:
- W pewnym lesie stały obok siebie cztery drzewa – wysokie i stare. Pewnego dnia drwale ścięli jedno z nich. Ile drzew zostało?;
- Ciężarówka wiozła do tartaku osiem ściętych drzew. Po drodze zatrzymała się w miejscu wycinki i pracownicy zapakowali na ciężarówkę jeszcze jedno drzewo. Ile drzew było razem na przyczepie ciężarówki?;
- Adam i Ada poszli na spacer do lasu. Adam poszedł do lasku, w którym rosło pięć młodych drzewek, a Ada w stronę lasku, w którym rosło osiem młodych drzewek. W którym lasku rosło więcej drzewek, Ady czy Adama?
5. Rozwiązywanie rebusów i krzyżówki
Rebusy nie są łatwą sprawą dlatego należałoby dzieciom pomóc w ich rozwiązaniu. W tej karcie pracy znajdują się także szlaczki do wykonania dla chętnych.
Rozwiązanie hasła krzyżówki : BIBLIOTEKA
Po wpisaniu wszystkich haseł i przeczytaniu rozwiązania (dzieci powinny samodzielnie wpisywać litery i odczytać hasło) można porozmawiać z dzieckiem o tym miejscu.
6. Zadanie dla chętnych – książeczka polisensoryczna
Potrzebne będą:
nasiona np. słonecznik, różnego rodzaju kasze, ryż, tkaniny, guziki, płatki kosmetyczne, patyczki, kamyki, styropian itp., zszywacz, mocny klej, kartki z bloku technicznego
Wykonanie książeczki polisensorycznej może być ciekawym doświadczeniem, w którym pobudzimy zmysł dotyku dziecka, doświadczy ono także nowych odczuć. Książka nie może jednak zawierać słów ani typowych obrazków. Wszystkie informacje mogą być z niej odczytane jedynie za pomocą dotyku, np. delikatny, mięciutki materiał może kojarzyć się z czymś miłym, czymś, co lubimy. Porozmawiajmy chwilę z dzieckiem o tym, jakie informacje ma zawierać książeczka i zabierajcie się do wspólnej pracy. Na początku należy zszywaczem złączyć kilka kartek z bloku technicznego. Następnie ze zgromadzonych wcześniej materiałów – nasion, tkanin, patyczków, kamyków, styropianu itp. – przykleić obrazy.
Powodzenia!
Propozycje zabaw na czwartek 07. 05. 2020 r.
1. Piosenka na dobry początek dnia.
„Książki, kto książki czyta" (piosenka na bazie muzycznej utworu "Bałkanica" zespołu PIERSI)
https://www.youtube.com/watch?v=HH9yMctug4c
2. WysłuchaniewierszaDoroty Gellner „Bajkowa zgadywanka”.
Rodzic czyta wiersz, dziecko dopowiadają rymujące się słowa.
Jeździ kareta po świecie. A kto jest w tej karecie?
Przy oknie z lewej strony Kapturek. Jaki? …………..
Dalej na stercie poduszek malutki Tomcio ………….
Spoza wielkiego kosza śmieje się Jaś i………………..
Uwaga! Oj, uwaga! To przecież Baba…………………….
Koło lalki i misia stoi sierotka………………………………..
Pomiędzy walizkami Dziewczynka z………………………
A tam, gdzie największy tłok, zgrzyta zębami………………
Ciekawe, czy już wiecie, kto ukrył się w karecie?………….
3. Zasady korzystania z książek - plansze przypominające, jak właściwie korzystać z książek.
4. Zabawa Tak – Nie. Rodzic zadaje pytanie - dziecko odpowiada.
Czy można oglądać książki podczas spożywania posiłków?
Możemy w książce zaginać rogi?
Czy przed czytaniem/oglądaniem bajek należy umyć ręce?
Interesujące fragmenty w książce możemy zaznaczyć zakładką?
Czy wolno wyrywać kartki z książek?
Po wypożyczeniu, przeczytaniu, obejrzeniu książki powinniśmy oddać ją do biblioteki?
Czy wolno pisać, rysować po bajkach?
Powinniśmy dbać o książki, aby inne osoby mogły z nich korzystać?
5. Zabawa pt. „Szpital chorej książki”.
Wspólnie z dziećmi naprawianie uszkodzonych książek z dziecięcej biblioteczki.
Potrzebne będą: taśmy, kleje, kartki, nożyczki.
6. Ciekawostki o książkach
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KSIĄŻKI-CIEKAWOSTKI-1.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KSIĄŻKI-CIEKAWOSTKI-2.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KSIĄŻKI-CIEKAWOSTKI-3.pdf
7. Zabawy ruchowe z kłębkiem wełny.
„Mostek” – dzieci w parach z rodzicami, jedno w klęku podpartym wykonuje mostek, a drugie przetacza pod mostkiem kłębek i przechodzi na czworakach pod kilka razy i zmiana;
„Maszerują żołnierze” – dzieci rytmicznie maszerują z wysokim unoszeniem kolan i przekładają kłębek pod kolanem;
„Spacerujący stoliczek” – dzieci chodzą na wszystkich kończynach, brzuchem zwróceni ku górze, z kłębkiem wełny na brzuchu, „stolik” może przesuwać się do przodu lub do tyłu, tak aby kłębek nie spadł;
„Klaśnij i złap” – dzieci stojąc podrzucają kłębek do góry, klaszczą i starają się złapać spadający kłębuszek do rąk;
„Podrzuć i łap” – dzieci podrzucają i chwytają kłębki wełny na przemian, lewą i prawą ręką;
„Złap myszkę” – dzieci leżą na plecach, starają się między stopami podnieść kłębek do góry;
„Rzuć w okienko” – dzieci z wyznaczonego miejsca celują do kosza, powtarzają ćwiczenie prawą i lewą ręką .
9. Zadania matematyczne dla chętnych dzieci!!!!!
Policz i zakreśl odpowiednią liczbę książek.
10. Wręczenie dziecku dyplomu.
Propozycje działań na środę 06 maja
Słuchanie audiobooka;
Zabawa ruchowa z piosenką;
Rozwiązywanie zadań matematycznych;
Ćwiczenia w czytaniu;
Warsztaty dla chętnych.
1. Słuchanie audiobooka
Zuzanna Morawska „Z życia małych dzieci”
Na wstępie wytłumaczmy dzieciom co to jest audiobook (jest to książka, która przeznaczona jest do słuchania).
„Z życia małych dzieci” to krótkie, czasem śmieszne, czasem pouczające historyjki o dzieciach. Mogą mieć charakter terapeutyczny jak i wychowawczy. Cały audiobook trwa 1,5 godziny , należałoby rozłożyć słuchanie na etapy.
Link do audiobooka:
https://www.youtube.com/watch?v=QLNM4E1YUIU
2. Zabawa ruchowa z piosenką „Jeżeli ci wesoło”
Słowa piosenki same wskazują, jakie czynności należy wykonywać podczas śpiewania:
Uśmiech i klaskanie w ręce;
Podniesienie brwi do góry i dotknięcie czoła;
Otworzenie ust i zamknięcie oczu jednocześnie;
Pokazanie języka, a później zębów;
Nabranie powietrza w usta, a następnie poklepanie się po policzkach;
Na końcu – tak jak na początku: uśmiech i klaskanie w ręce.
Marta Bogdanowicz
„Jeżeli ci wesoło”
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To podnieś brwi do góry i dotknij czoło swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To otwórz teraz usta i zamknij oczy swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To pokaż najpierw język, a potem zęby swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Nabierz w usta powietrza i klep policzki swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
Piosenka: https://www.youtube.com/watch?v=T5UoFi8JszM
3. Rozwiązywanie zadań matematycznych
Jeżeli dziecko ma problemy z wykonywaniem działań w pamięci, pomocne mogą być liczmany ( kredki, klocki, monety, łyżeczki lub to czym dysponujemy w większej ilości).
Polecenia czytają rodzice, a zadania najlepiej jakby dzieci przeczytały samodzielnie.
W zadaniu nr 1 można tylko wskazać prawidłowe działanie do każdego zadania, ale można również zapisać działania pod każdym z zadań.
Przed przystąpieniem do wykonania zadania nr 2 należałoby przypomnieć dzieciom jak wyglądają i nazywają się niektóre monety i banknoty. Można także pobawić się z dzieckiem w kupowanie i sprzedawanie.
4. Ćwiczenia w czytaniu
Podział wyrazów na część zieloną i czarną jest to podział na sylaby. Możemy sprawdzić czy dziecko prawidłowo podzieli każdy wyraz. Jeżeli dziecko samodzielnie połączy napisy z postaciami, to znaczy, że czyta ze zrozumieniem.
5. Warsztaty dla chętnych
Dzieci mogą z pomocą dorosłego wykonać papier czerpany, a następnie namalować na nim obrazek. Nie jest to prosta rzecz, wymaga czasu i cierpliwości. Papier czerpany można zrobić w jednym dniu lub rozłożyć pracę na dwa dni. Warsztaty na ten temat można obejrzeć pod linkiem:
https://www.youtube.com/watch?v=RkgO40GjxE8
Propozycje zabaw na wtorek 05. 05. 2020 r.
Wprowadzenie litery f, F
Zabawa 1.
Podział słowa farby na sylaby.
Ułóż tyle pasków papieru ile sylab słyszysz. Ile ich jest?
Zabawa 2.
Oznaczanie miejsca litery f w słowie.
Podziel wyraz farby na głoski. Ułóż odpowiednią liczbę kwadracików (jeden kwadrat to jedna głoska). Oznacz miejsce, w którym słyszysz głoskę f.
Zabawa 3.
Samogłoska czy spółgłoska? Oznacz głoski na niebiesko – jeśli jest to spółgłoska lub na czerwono, jeśli słyszysz samogłoskę.
Zabawa 4.
„F jak…” – wymyśl jak najwięcej wyrazów rozpoczynających się od głoski f.
Łatwe? To spróbuj teraz odszukać wyrazy, które mają głoskę f w środku lub na końcu.
Zabawa 5.
„Ja mówię pierwszą połowę słowa, zgadnij jaka jest druga połowa?” – zabawa słowna. Rodzic podaje pierwszą połowę/sylabę wyrazu. Dziecko próbuje dokończyć.
Zabawa 6.
Ułóż z pomponików literę f, F małą i wielką. Możesz wykorzystać także guziki, wstążkę itp.
Możesz także wykleić te litery plasteliną.
Zabawa 7.
Ułóż z literę f, F na kartce. Wykorzystaj kolorowe zakrętki.
Zabawa 8.
Napisz literę f, F palcem w powietrzu, na podłodze, na dywanie, na plecach mamy lub taty. Następnie powiedź palcem po konturach litery. Napisz literę po śladzie. Następnie po przerywanej linii, a na końcu samodzielnie.
Drodzy Rodzice!
Stwórzcie z dziećmi zasady korzystanie z książek. Jak należy ich używać, żeby służyły nam bardzo długo w dobrym stanie.
„ Mapa myśli” – napiszcie na środku kartki wyraz książka, a dzieci niech Wam podadzą co im się z tym wyrazem kojarzy.
Pogadanka z dziećmi na temat ich ulubionych książek.
Zasady korzystania z książek – prezentacja.
https://slideplayer.pl/slide/13706031/
Oglądanie filmu edukacyjnego - Jak powstaje książka ilustrowana?.
https://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk
Wy również możecie zamienić się w pisarza czy ilustratora Zachęcam wszystkie dzieci do samodzielnego wykonania swojej książeczki, potrzebne do tego będą białe kartki z bloku rysunkowego, kredki, pisaki i .... trochę wyobraźni.
Możecie też stworzyć własną zakładkę do książki.
Potrzebne będą:
• arkusze kolorowego papieru
• z bloku technicznego,
• linijka i ołówek,
• nożyczki,
• klej.
Na białej kartce papieru narysuj szablon, którego użyjesz potem do stworzenia różnokolorowych zakładek. W tym celu, za pomocą linijki i ołówka, narysuj 3 kwadraty o boku równym 7 centymetrów - w taki sposób, jak na górnym zdjęciu. W dwóch z nich zaznacz przekątne, a następnie zakreskuj dwa wskazane na zdjęciu trójkąty. Nasz szablon to ta część, której nie zamalowano. Wytnij go. Możesz też narysować kwadraty o dłuższym boku - Twoje zakładki będą wtedy większe.
Jeśli masz już przygotowany szablon, to przenieś go na kolorowe arkusze papieru i wytnij tyle szablonów, ile zakładek chcesz stworzyć. Zagnij „rogi" w postaci trójkątów do wnętrza zakładki, jak na zdjęciu nr 2. Jedną stronę posmaruj klejem i połącz trójkąty ze sobą. A teraz zaczyna się zabawa!
Z różnokolorowych arkuszy wytnij elementy, które przykleisz na swoje zakładki - oczy, uszy, skrzydła czy zęby. Dzięki temu Twoje zakładki staną się rodziną potworków lub zwierzątek. Możesz stworzyć, co tylko zechcesz - użyj swojej wyobraźni :).
Propozycje działań na poniedziałek 04 maja
- Słuchanie opowiadania;
- Oglądanie filmu edukacyjnego;
- Omówienie historyjki obrazkowej;
- Rozwiązanie zadań matematycznych;
- Kalambury;
1. Słuchanie opowiadania
Maciej Bennewicz „Jak powstaje książka „
Pan drukarz zaczerpnął białą maź i wylał ją na kwadratowe sito.
– To jest pulpa – powiedział uroczystym tonem. – Dawniej robiło się ją ze starych szmat – rozdrobnionych i rozpuszczonych, a teraz robi się ją z drewna. Te białe włókna to celuloza. Nadmiar wody ocieka i po wyschnięciu tworzy się papier.
Dzieci z niecierpliwością przyglądały się ruchom pana drukarza. Drewniany kołowrót podobny do dziadka do orzechów, tylko większy, zgrzytnął i dwie grube deski ścisnęły sitko, na które przed chwilą wylała się papierowa pulpa.
– Oto wyschnięta pojedyncza kartka. – Pan Borys, pracownik muzeum, podał dzieciom dwie grube kartki. – Właśnie z powodu sposobu, w jaki powstawał dawniej papier, nazwano go papierem czerpanym. Był bardzo drogi. Dlatego także książki były bardzo drogie. Wszystko wykonywano ręcznie. Z kotła zaczerpywano pulpę, a następnie na sicie, przygnieciona prasą, czyli ciężkimi deskami, ociekała z wody. Po wyschnięciu powstawała kartka, jak ta.
Najpierw Ada, a potem Adam zaczerpnęli białą maź z beczki, a potem po kolei kręcili wielkim kołowrotem prasy, aby wycisnąć z sita nadmiar wody. Po chwili ich kartki schły na sznurku.
A taki sposób powstawały pierwsze książki. Pan drukarz usiadł przy wielkim biurku, zaostrzył gęsie pióro, umoczył w atramencie w specjalnym zbiorniczku zwanym kałamarzem i napisał imiona: Ada i Adam.
– A teraz wasza kolej – powiedział i dodał: – Każde pióro służyło do innego rodzaju atramentu. Kolory atramentów wytwarzano ze sproszkowanych roślin i minerałów. Najdroższy był niebieski. Najdroższy, gdyż najtrudniej było zdobyć odpowiednie minerały.
Dzieci napisały gęsim piórem swoje imiona. Adam narysował również uśmiechniętą buźkę, Ada zaś pyszczek kota. Wujek Alfred złożył zamaszysty podpis z piękną literką A, którą ozdobił gałązką i kwiatkiem.
– Prawdziwa rewolucja w drukarstwie nastąpiła jednak znacznie później, w XV wieku, kiedy to Johann Gutenberg wymyślił specjalną maszynę, a właściwie sposób układania literek. – Pracownik muzeum wskazał wielkie drewniane urządzenie z kołowrotem, z czymś w rodzaju stołu i ogromną drewnianą ramą. Urządzenie przypominało Adamowi samochód wojskowy, Ada natomiast miała wrażenie, że patrzy na wielkiego smoka, który rozdziawia paszczę.
– Od czasów wynalazku pana Gutenberga literki układało się w specjalnych ramkach w odbiciu lustrzanym, literka po literce, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Była to żmudna praca, ale dzięki niej można było drukować wiele egzemplarzy książki. Przy ręcznym pisaniu pisarczyk, czyli skryba, często przez wiele lat pisał jedną książkę. Gęsim piórem, literka po literce. Dlatego książki były tak rzadkie i drogie.
– A dlaczego trzeba drukować w odbiciu lustrzanym? – spytał Adam.
Pan Borys pokazał odciśniętą stronę i powiedział:
– Prasa Gutenberga działa jak pieczątka. Widzicie czasem na ulicach karetki pogotowia albo straży pożarnej. Mają odwrócone napisy, prawda?
– Żeby można było je odczytać w lusterku samochodowym – ucieszył się Adam.
– No właśnie, tę samą zasadę odkrył prawie sześćset lat temu Gutenberg i w ten sposób zrewolucjonizował drukarstwo. Odbicie lustrzane; pieczątka jak napis na karetce; prasa, która dociska literki do papieru czerpanego i jest książka – podsumował drukarz.
Adam z pomocą wujka przekręcił długą dźwignię prasy, pociągnął specjalną wajchę i strona była gotowa. Po chwili swoją pierwszą stronę do książki wydrukowała również Ada. Zebrani nagrodzili ją oklaskami, gdyż dzielnie sama wprawiła w ruch prasę drukarską Gutenberga.
Ada odczytała fragment z wydrukowanej przez siebie strony:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
– A teraz – oznajmił wujek – cofamy się do samego początku. Książka powstawała na papierze, papier musiał być zadrukowany. Potem introligator ją zszywał tak jak krawiec tkaninę. Dziś robi to maszyna. Wcześniej wszystko wykonywano ręcznie i stopniowo ulepszano. Współcześnie książkę pisze się na komputerze i można ją wydrukować w domu. Literki można zmieniać, wklejać obrazki, rysować na pulpicie.
– Można robić, co się chce – stwierdził Adam. – Wystarczy myszka albo rysik.
– Albo nawet sam palec – dodała Ada. – Palec to najlepszy rysik.
– Zgadza się – stwierdził Alfred – ale każdą książkę trzeba najpierw wymyślić. A kto wymyśla, a potem pisze książki?
– Skryba? – zaproponował Adam.
– Drukarz? – zastanawiała się Ada. I po chwili dodała z entuzjazmem: – Już wiem, autor!
– Tak jest, autor, czyli pisarz. W takim razie cofamy się do samego początku, czyli do chwili, gdy książka powstaje w głowie autora. A zatem…
– A zatem… – powtórzyła Ada.
– A zatem, drodzy Ado i Adamie, również wy zostaniecie autorami i napiszecie swoją pierwszą prawdziwą książkę.
– Ale jak to zrobimy? – Zastanowił się Adam, połykają pyszne ciasto drożdżowe, które podawano w barze obok muzeum.
– Już wam mówię. Trzeba zacząć od pomysłu. A pomysł to coś…
– Coś, coś… – zastanawiała się Ada.
– Coś, o czym chce się opowiedzieć innym ludziom, jakaś bardzo ciekawa historia – stwierdził Adam.
– Znakomicie. W takim razie zastanówcie się, o jakiej pasjonującej, superciekawej historii chcielibyście opowiedzieć innym ludziom, na przykład dzieciom ze swojej klasy, rodzicom, pani nauczycielce, mamie, tacie albo babci. Potem zamiast gęsiego pióra i papieru czerpanego użyjemy telefonu i dyktafonu. A na koniec wszystko spiszemy i wydrukujemy, a właściwie zrobi to za nas program, który zmieni wasz głos w gotowy tekst. Potem go tylko poprawimy i już. Widzicie, jaką drogę przeszła książka. Od białej pulpy do dyktafonu, który zmienia słowa w zapisany tekst. Do roboty!
– Super! – ucieszyły się dzieci.
– Moja historia jest następująca – zaczęła Ada. – Wcześnie rano przyjechał po nas wujek Alfred i jak zwykle miał tajemniczą minę. Spodziewałam się, że wymyślił coś fajnego. I nie myliłam się. Pojechaliśmy na wycieczkę. W starym klasztorze, czyli w miejscu, w którym dawno, dawno temu mieszkali zakonnicy, panowie o długich brodach, którzy spędzali czas na modlitwie i pracy, mieści się muzeum sztuki drukarstwa i książki. Pan drukarz wygląda, jakby sam był zakonnikiem z dawnych czasów. Ma brodę i długie ubranie z fartuchem.
– A ja mam taką historię – zaczął Adam:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
Dawniej papier był czerpany,
Dziś dyktafon w ręku mamy.
Po wysłuchaniu tego długiego opowiadania porozmawiajmy krótko o tym, czego dzieci się dowiedziały:
- W jaki sposób Ada i Adam pomagali robić papier?
- W jaki sposób tworzono książki przed pojawieniem się nowoczesnych drukarni?
2. Oglądanie filmu edukacyjnego „Skąd się wzięły książki”
Na podstawie krótkiego filmu dzieci utrwalą wiedzę o powstawaniu książek, a także zapoznają się z nowymi słowami np.:
- Pisarz;
- Wydawca;
- Drukarnia;
- Egzemplarz;
- Trzcionka;
- Audiobooki.
Film https://www.miniminiplus.pl/detektyw-lodyga/filmy/detektyw-lodyga-4-skad-sie-wziely-ksiazki-odc-2
3. Omówienie historyjki obrazkowej
Obrazki historyjki ułożone są według właściwej kolejności. Na podstawie wcześniejszego opowiadania oraz filmu dzieci powinny już orientować się, jakie postacie oraz miejsca przedstawione są na obrazkach. Niech opowiedzą swoimi słowami co widzą.
4. Rozwiązanie zadań matematycznych
Kolejność działań:
1) Wpisujemy do kratek liczbę, która wskazuje ile książek stoi na półce;
2) Wycinamy książki z dołu strony i wklejamy ich tylko tyle, ile wskazuje napisana cyfra (książek jest o wiele więcej);
3) Obliczamy wynik działania i wpisujemy do kratek.
Jak można zauważyć w każdym działaniu wynik dodawania jest taki sam.
5. Kalambury
W zabawie mogą uczestniczy co najmniej dwie osoby, ale weselej będzie gdy tych osób będzie więcej. Na kartkach należy napisać tytuły bajek, które znamy i umieścić je w pojemniku. Osoba, która zaczyna zabawę losuje kartkę z tytułem bajki i za pomocą gestów, ruchów, dźwięków stara się przedstawić postać z bajki (np. Śpiąca Królewna, Czerwony Kapturek, Królewna Śnieżka, Kubuś Puchatek, Król Lew, 101 dalmatyńczyków). Drugi uczestnik stara się podać tytuł bajki. Gdy padnie poprawna odpowiedź, następuje zmiana ról. Jeżeli dziecko nie potrafi dobrze czytać można na kartkach narysować charakterystyczny ubiór lub element, który będzie cechował określoną bajkę. Można również poprosić inną osobę aby przeczytała tytuł bajki.
Nie zapomnijmy o nagrodach za rozwiązanie zadania.
Temat tygodnia: Polska to mój dom
Propozycje zabaw na czwartek 30. 04. 2020 r.
I. Zapraszam Was do zabawy muzycznej z cyferkami.
Poznacie dzisiaj dwie różne wersje zabawy przy tej samej piosence. Łatwiejszą z balonem oraz nieco trudniejszą ze skakaniem.
Zatem zaczynamy!
Do wersji pierwszej potrzebny nam będzie balon oraz kartki z cyframi: 0, 1, 2, 3, 4…
https://www.youtube.com/watch?v=obeQFZL7oP4
https://www.youtube.com/watch?v=71SKaPGg5D8
Do wersji drugiej potrzebujemy tylko dwóch skocznych nóg…no i oczywiście kartek z cyframi:
0, 1, 2, 3, 4…
https://www.youtube.com/watch?v=3z-DhPiLdFE
Posłuchajcie piosenki pt. „Cyferki znam” i spróbujcie ją zaśpiewać.
Tak jak każdy nogi ma dwie, e, e
zaprogramuję teraz je, e, e
cyferki znam pokażę wam
uwaga, zaczynam
1, 2, 0, 0
1, 2, 0, 0
1, 2, 0, 0
1, 2, 0, 0
3, 3, 3, 0
4, 4, 4, 4, 0
Tak jak każdy nogi ma dwie, e, e
zaprogramuję teraz je, e, e
cyferki znam, pokażę wam
uwaga, zaczynam
1, 4, 0, 0
1, 4, 0, 0
1, 4, 0, 0
1, 4, 0, 0
3, 3, 3, 0
4, 4, 4, 4, 0
II. „Co wiem o Polsce? –quiz
1. Rozwiązanie szyfrogramu matematycznego.
Wyniki działań ułożone od najmniejszego do największego dadzą nam hasło czyli temat przewodni zajęć.
L-3, O-2, A -6, S-4, P-1, K-5
2 + 1 = ?
6 – 4 = ?
5 + 1 = ?
7 – 3 = ?
3 – 2 = ?
3 + 2 = ?
POLSKA – określenie liczby sylab i głosek
2. Co wiem o symbolach ? – zabawa
Dokończ zdanie
Nasz kraj to …………………………………………..Polska
Godło Polski to……………………………………….Biały Orzeł na czerwonym tle
Flaga Polski ma kolor ………………………………..biało – czerwony
Dawna stolica Polski to ………………………………Kraków/Gniezno
Stolica Polski to……………………………………….Warszawa
Polska leży w …………………………………………Europie
Mieszkamy w Polsce , jesteśmy ………………………Polakami
3. HYMN – Zaśpiewaj 1 zwrotkę hymnu
https://www.youtube.com/watch?v=ioUutRw9WeQ
4.Worek pełen pytań – zabawa słowna
Odpowiedz na pytanie
Jak nazywa się miasto w którym mieszkasz?
Jakie kolory symbolizują Polskę?
Jaki ptak kojarzy się z naszym krajem?
W jakim języku porozumiewamy się?
Jaką postawę należy przyjąć podczas śpiewania hymnu państwowego?
5. Wysportowany jak Polak – zabawa ruchowa.
Zakręć kołem i sprawdź jakie zadanie ruchowe musisz wykonać!
https://wordwall.net/pl/resource/1282543/ćwiczenia-gimnastyczne-dla-przedszkolaków
6. Odznaka „Kocham Polskę”
Materiały do pobrania tutaj:
Propozycje działań na środę 29 kwietnia
- Wprowadzenie do tematu „Unia Europejska” na podstawie bajki;
- Poznanie niektórych krajów Unii;
- Słuchanie hymnu Unii Europejskiej;
- Zabawa utrwalająca wiedzę;
- Rozwiązanie krzyżówki.
1. Słuchanie bajki
BAJKA O UNII EUROPEJSKIEJ
Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami,
w pięknej, zielonej krainie Europą zwanej,
mieszkała rodzinka krasnali.
Każdy z nich mówił w innym języku,
a przez to problemów mieli bez liku.
Bardzo się starali żyć ze sobą w zgodzie,
lecz zauważyli ze im bardziej się starają tym bardziej im nie wychodzi.
Choć tak samo wyglądali, to jednak każdy z nich był inny.
Inaczej mówili, inaczej się stołowali i inaczej bawili.
Każdy krasnal co dzień dziarsko do pracy się wybierał,
a każdy z nich czym innym się zajmował.
Krasnoludki bardzo lubiły swoje zajęcia,
lecz wielka była wśród nich konkurencja.
Każdy do zadań przykładał się bardzo
by zdobyć medal pracusia z błękitną kokardą.
Lecz nagle, co to krasnal Belgia pomocy potrzebuje,
z opresji krasnalka Francja i Holandia ratuje.
Jeden pociesza kolegę jak może.
Drugi już ziemię traktorkiem swym orze.
Inne krasnale: Niemcy, Włochy i Luksemburg widząc ich zabawy też się przyłączyły
i świetnie się z nimi bawiły.
W krainie krasnali wieść szybko się niesie,
o przyjaźni i zabawie w europejskim lesie.
Inne krasnale zazdrościły im bardzo tej super zabawy
i przyłączyć się chciały więc razem na polanie posiedzenie zwołały.
Były to Dania, Irlandia, Wielka Brytania i Grecja.
I tak dołączały do wspólnej zabawy krasnale z całej Europy.
Bardzo się lubiły,
wszystkim się dzieliły.
Razem się trzymały,
a gdy trzeba było, w biedzie sobie pomagały.
Jednak, by wprowadzić porządek w swej wiosce
wprowadziły prawa i pomocne moce.
Stolicę w rodzinnym mieście krasnala Belgii mają- w Brukseli.
Pomagają sobie i to się nie zmieni.
Flaga ich niebieska, gwiazdy na niej świecą,
zapraszają wszystkich którzy o nich wiedzą.
W tym zaszczytnym gronie i Polskę też mamy,
i do zabawy z Unią dzieci zapraszamy.
2. Poznanie krajów Unii Europejskiej i ich flag
Prezentacja krajów unijnych jest kontynuacją bajki. Przedstawione kraje to postacie krasnoludków, które mają na swoich ubraniach flagi narodowe. Dzieci, które świetnie radzą sobie z czytaniem mogą samodzielnie przeczytać nazwy państw. Należy powiedzieć dziecku, że to nie są wszystkie państwa należące do Unii Europejskiej.
3. Słuchanie hymnu Unii Europejskiej
4. Zabawa językowo-ruchowa „Czy Unia Europejska to…?”
Osoba dorosła mówi określone zdania, a dzieci oceniają, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Jeśli prawdziwe – skaczą obunóż do przodu, jeśli fałszywe –do tyłu.
Przykłady zdań:
- Unia Europejska to wspólnota wielu państw europejskich;
- Polska jest członkiem Unii Europejskiej;
- Polska nie jest członkiem Unii Europejskiej;
- Unia Europejska ma własną flagę;
- Flaga unijna jest czerwona, znajduje się na niej 15 gwiazdek;
- Niektóre kraje Unii Europejskiej posługują się wspólnymi pieniędzmi – euro;
- Waluta obowiązująca w Polsce to euro;
- Flaga unijna jest niebieska, znajduje się na niej 15 gwiazdek;
- Waluta obowiązująca w Polsce to polski złoty, czasem mówimy, że płacimy „w złotówkach”;
- Hymn Unii Europejskiej jest taki sam jak hymn Polski i jest to „Mazurek Dąbrowskiego”.
5. Rozwiązanie krzyżówki
Rozwiązanie hasła nr 1: EUROPA
Rozwiązanie haseł z zadania nr 2:
- Finlandia (Mikołaj)
- Portugalia (ryby)
- Irlandia (owce)
- Dania (Legoland)
- Belgia (koronki)
Propozycje zabaw na wtorek 28. 04. 2020 r.
1. Wprowadzenie litery „J,j” na podstawie wyrazu podstawowego „jajko”.
Link do wprowadzenia litery:
https://www.youtube.com/watch?v=yMIY7XESVpU&t=16s
*Wydrukujcie lub narysujcie obrazek przedstawiający jajko. Zadaj dziecku następujące pytania:
- jaką głoskę słyszysz na początku wyrazu „jajko”?
- jakie znasz jeszcze przedmioty, których nazwy zaczynają się na głoskę „j”? ( wymieńcie ich jak najwięcej)
- poszukaj wyrazów, w których głoska „j” występuje w środku albo na końcu wyrazu.
* Zaprezentuj literkę „J, j”dziecku. Plansza z literą.
* Pod obrazkiem przedstawiającym „jajko” zapiszcie jego nazwę.
* Podzielcie wyraz „jajko” na sylaby i głoski.
* Policzcie ile sylab i głosek znajduje się w wyrazie „jajko”.
* Określcie czy głoska „j” jest spółgłoską czy samogłoską.
* Wymieńcie i policzcie spółgłoski i samogłoski znajdujące się w wyrazie „jajko”.
* Przyjrzyjcie się literze „J, j” Co Wam przypomina jej kształt?
* Zwróćcie uwagę, w jaki sposób piszemy literę „J, j”.
* Obejrzyjcie schemat pisania litery.
* Napiszcie literę wielką i małą palcem w powietrzu, a później na dywanie/podłodze.
* Ułóżcie ze skakanki/sznurka/nitki/wstążki kształt litery „J, j”.
* Poszukajcie w gazetach, książkach literki „J, j”.
2.Rymowanka Alfabet. Zapoznaje dzieci z literami alfabetu, zabawne historie każdej z liter ułatwiają zapamiętanie liter i ich kolejności.
https://www.youtube.com/watch?v=bc2fcIA11QI
Karta edukacyjna litera J.
Zadaniem dziecka jest:
- pokolorowanie wielkich i małych liter według rytmu 4 oraz 5 – elementowego
- połączenie w pary wielkich i małych liter według koloru
- zaznaczenie określonej litery w wyrazach
3. Wysłuchanie piosenki dla dzieci pt. „To jest mój kraj”.
Utrwalenie wiadomości na temat symboli narodowych.
4. Kreatywne pomysły na wykonanie flagi narodowej.
Opis wykonania flagi znajdziecie tutaj:Falująca flaga z rolek po papierze toaletowym
Potrzebne będą:
- rolki po papierze toaletowym,
- nożyczki,
- taśma samoprzylepna,
- biała i czerwona farba,
- pędzelki,
- niebieska kartka z bloku technicznego A3,
- słomka lub patyczek
Opis wykonania flagi znajdziecie tutaj:Flaga z nakrętek po butelkach/flaga z liczmanów
Kolejna propozycja na „patriotyczne”, kreatywne zabawy, czyli biało-czerwone układanki z plastikowych nakrętek i liczmanów.
Potrzebne będą:
- białe i czerwone nakrętki,
- kolorowa kartka z bloku technicznego,
- klej, patyczki,
- białe i czerwone liczmany
Opis wykonania flagi znajdziecie tutaj:Flaga – zabawa biało-czerwonym ryżem
Nadal bawimy się biało – czerwonymi barwami. Tym razem jest to zabawa sensoryczna -
przesypywanie ryżu. Wykonajcie ozdobne buteleczki z kolorowym ryżem, w barwach polskiej
flagi narodowej. Prawda, że fajny pomysł?
Potrzebne będą:
- ryż,
- mała butelka,
- czerwony barwnik spożywczy lub czerwona bibuła,
- łyżeczka,
- lejek
Propozycje działań na poniedziałek 27 kwietnia
- Słuchanie wiersza;
- Oglądanie filmu edukacyjnego;
- Słuchanie hymnu „Mazurek Dąbrowskiego”;
- Ozdabianie godła Polski;
- Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.
1. Słuchanie wiersza
Małgorzata Strzałkowska
„Polska” (fragment)
|
Polska leży w Europie. Polska to jest kraj nad Wisłą. Polska leży nad Bałtykiem I to wszystko? Nie! Nie wszystko! Polska naszą jest ojczyzną – Tu żyjemy, tu mieszkamy. Tu uczymy się, bawimy, I marzymy, i kochamy. Herb, czasami zwany godłem, To jest wspólny znak rodaków. Orzeł na czerwonej tarczy To odwieczny herb Polaków. Flaga jest symbolem państwa. Tak wygląda polska flaga – Biały kolor to szlachetność, Czerwień – męstwo i odwaga. Polskim Hymnem Narodowym Jest „Mazurek Dąbrowskiego”. „Jeszcze Polska nie zginęła” – Któż z Polaków nie zna tego? Porozmawiajmy z dzieckiem o wierszu: Ø Jak nazywa się rzeka, która płynie przez Polskę?;Ø Nad jakim morzem leży Polska? Ø Jakie znasz symbole narodowe naszego kraju? Ø Jakimi słowami zaczyna się Hymn Polski? 2. Oglądanie filmu edukacyjnego „Polskie symbole narodowe” https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A Film nawiązuje do treści wiersza i jest podsumowaniem rozmowy o symbolach narodowych. Można po obejrzeniu filmu utrwalić z dzieckiem wiedzę i zapytać, czego się dowiedziało.
3. Słuchanie Hymnu „Mazurek Dąbrowskiego” Spróbujmy nauczyć dziecko słów hymnu, tyle, ile się uda. Przypomnijmy także, jak ważny jest to utwór, w jakich okolicznościach jest śpiewany i jak trzeba się zachować podczas śpiewania. Tekst: „Mazurek Dąbrowskiego” sł. Józef Wybicki, muz. autor nieznany Jeszcze Polska nie zginęła, Kiedy my żyjemy. Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy. Ref.: Marsz, marsz, Dąbrowski, Z ziemi włoskiej do Polski, Za twoim przewodem Złączym się z narodem. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, Będziem Polakami. Dał nam przykład Bonaparte, Jak zwyciężać mamy. Ref.: Marsz, marsz… Jak Czarniecki do Poznania Po szwedzkim zaborze, Dla ojczyzny ratowania Wrócim się przez morze. Ref.: Marsz, marsz…
Już tam ojciec do swej Basi Mówi zapłakany Słuchaj jeno, pono nasi Biją w tarabany Ref.: Marsz, marsz…
4. Ozdabianie Godła Polski Przypomnijmy dziecku jak wygląda nasze godło – jaki jest kolor tła, a jaki jest orzeł. Co jeszcze należy pokolorować? Pozwólmy dziecku dokonać wyboru techniki, którą będzie pracować. Może: Ø pokolorować kredkami,Ø pomalować farbami, Ø wykleić plasteliną, Ø wykonać tło przy pomocy wydzieranki z czerwonego papieru lub Ø wykonać pracę dowolną, przez siebie wybraną techniką.
5. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu Dzieci nie zostały jeszcze zapoznane z literą „J”, dlatego należałoby pomóc im przeczytać pierwsze zdanie.
|
Propozycje zabaw i zajęć dla dzieci na piątek 24. 04. 2020 r.
PRZYJACIELE PRZYRODY
1. Słuchanie wiersza A. Widzowskiej „ Przyjaciele przyrody”. Swobodne rozmowy na temat: co robią przyjaciele przyrody?
My, przedszkolaki na ziemskiej kuli,
wiemy, że Ziemię trzeba przytulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę!
To źle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska.
– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!
– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.
– W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję się jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,
wiemy, że pożar wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!
Ten, kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!
2. Swobodne rozmowy na temat: co robią przyjaciele przyrody?
Czy dzieci z przedszkola wiedzą, że o Ziemię należy dbać? Dlaczego? Do czego zachęca wiersz? Co ma się stać tym, co nie dbają o przyrodę?
3. Zaszyfrowane wyrazy.
Dziecko ma za zadanie rozszyfrować słowa kryjące się pod kodem. Dzisiejsza propozycja dodatkowo jest ciekawsza, ponieważ 3 zaszyfrowane wyrazy tworzą jedno wspólne hasło. Odgadniecie?
Załącznik - zaszyfrowane wyrazy
4. Ćwiczenie relaksacyjne. Dzieci zamykają oczy i wsłuchują się w odgłosy przyrody. Zastanawiają się, co może wydawać takie dźwięki. Ile ich słyszą? Są przyjemne czy budzą strach?
https://www.youtube.com/watch?v=MNW3OUxp9Hk
5. Zabawa plastyczna dla dzieci - „Ziemia”- eksperyment.
Potrzebne będzie:
- mleko;
- płyn do mycia naczyń;
- barwniki spożywcze lub farby plakatowe;
- patyczki higieniczne;
- talerz;
Krok po kroku:
- nalewamy mleko do talerza;
- rozprowadzamy barwniki spożywcze w dowolny sposób;
- moczymy patyczek w płynie do mycia naczyń;
6. ,, ZABAWY MĄDREJ GŁOWY’’ mini Quiz.
Dlaczego nie wolno hałasować w lesie?
Byłeś w lesie, pozostały ci papierki .
Co z nimi zrobisz?
Dlaczego nie wolno wypalać traw?
Dlaczego należy chronić lasy?
Wymień trucicieli powietrza.
W jaki sposób dzieci mogą oszczędzać wodę?
Czy można myć samochód w rzece. Wyjaśnij dlaczego .
W jaki sposób należy segregować śmieci?
W jaki sposób można pomóc ptakom przetrwać zimę?
Co należy zrobić ze zużytą baterią?
7. Stwórz własne puzzle.
Dzieci z pomocą rodziców naklejają kartę z postacią globusa na tekturę lub kartkę z bloku technicznego. Następnie malują ilustrację. Przy użyciu nożyczek wycinają puzzle wzdłuż linii. Starają się dopasować elementy tak, aby powstał obrazek.
Dzieci, które poradziły sobie z dzisiejszymi zadaniami otrzymują Dyplom Przyjaciela Ziemi.
Załącznik - Dyplom Przyjaciela Ziemi
Propozycje działań na czwartek 23 kwietnia
- Słuchanie wiersza;
- Oglądanie filmów edukacyjnych;
- Porównywanie dwóch obrazków, wyszukiwanie różnic;
- Źródła energii – praca z obrazkiem;
- Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu – Karta pracy.
1. Słuchanie opowiadania
Grzegorz Kasdepke
„Pstryk”
Na elektryczne urządzenia lepiej uważać…
– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.
– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!
– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.
– O czym?! – głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!
– Mogę nie mówić… – mruknął Dominik.
– Hau! – dodał mu otuchy Junior.
Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.
– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?!
– Hau! – uspokoił ją Junior.
Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała się odbyć w łazience.
– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.
– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to…
Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny.
– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!
Junior, gdyby to było możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.
– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie?
– Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior.
– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?
– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.
O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!
Po przeczytaniu opowiadania zadajemy dzieciom kilka pytań w celu sprawdzenia czy wszystko zrozumiały i ile zapamiętały:
- Jak nazywali się bohaterowie opowiadania?
- Kim byli?
- Dlaczego po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu?
- Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec przekazał Juniorowi?
- Jak myślicie, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?
2. Obejrzenie filmów edukacyjnych o elektryczności
- Źródła energii: https://youtu.be/JemcOG9bN_g
https://pl.pinterest.com/pin/294563631857715257/
Między jednym i drugim filmem zróbmy krótką przerwę w oglądaniu np. na ćwiczenia ruchowe, przygotowanie małej przekąski lub posprzątanie pokoju.
- Nie taki prąd straszny: https://www.youtube.com/watch?v=LmpLrMs44VQ
3. Wyszukiwanie różnic między obrazkami
Zadaniem dzieci jest odnalezienie co najmniej 7 różnic (jest ich więcej). Różnice należy zaznaczać za pomocą znaku X tylko na jednym obrazku. Ustalmy z dzieckiem, który to będzie obrazek, pozwólmy aby dziecko samo dokonało wyboru tego obrazka.
4. Praca z obrazkiem „Źródła energii”
Karta pracy będzie krótkim podsumowaniem tego, czego dzieci dowiedziały się o źródłach prądu na podstawie obejrzanych filmów.
5. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu
Rozwiązanie zadania z tabeli: RECYKLING
Porozmawiajmy z dzieckiem o tym czy wie, co oznacza to słowo.
Propozycje zabaw i zajęć na środę 22. 04. 2020 r.
22 kwietnia to bardzo ważna data. Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Ziemi. Święto to ma na celu przypominać nam, jak ważne jest dbanie o naszą planetę. Z tej okazji zapraszam Was do wspólnej zabawy!!!
Zaczynamy!
1. Prezentacja z okazji Dnia Ziemi
Do pobrania:
Prezentacja zawiera odnośnik do zadań do wykonania przez dziecko.
Zadania do wykonania:
- Powiedz, jak nazywa się planeta na której mieszkasz?
- Czy wiesz co to jest kosmos?
- Czy znasz inne planety niż Ziemia? Jeśli tak, to proszę podaj ich nazwy.
- Posłuchaj piosenki, a dowiesz się jak trzeba o nią dbać, by była „zdrowa’’ i „szczęśliwa”.
- A teraz sprawdzimy, jak radzisz sobie z liczeniem….Ile to jest?
Śpiewające Brzdące - Nasza planeta - Piosenki dla dzieci
Brzdące ruszają z ekologiczną misją i przekonują do rozwiązań, które mogą pomóc w ratowaniu naszej planety.
https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I
2. Zabawa ruchowa: „Lot kosmicznym statkiem” :
- odliczaj głośno : 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, start
- klaszcz w ręce, początkowo wolno, potem szybko
- uderzaj szybko rękoma o uda z jednoczesnym tupaniem nogami
- sycz „Zzzzz...” naśladując lot rakiety
- z okrzykiem „Hurra” wznoś ramiona w górę
- szybko opuszczaj ramiona w dół z jednoczesnym krótkim okrzykiem „Bęc” na znak wylądowania.
3. Wprowadzenie litery z, Z na podstawie wyrazu podstawowego „zegar”.
Link do wprowadzenia litery:
https://www.youtube.com/watch?v=skc_KAALq7k 1
*Wydrukujcie lub narysujcie obrazek zegara. Zadaj dziecku następujące pytania:
- jaką głoskę słyszysz na początku wyrazu „zegar”?
- jakie znasz jeszcze przedmioty, których nazwy zaczynają się na głoskę „z”? ( wymieńcie jak najwięcej)
- poszukaj wyrazów, w których głoska „z” występuje w środku albo na końcu wyrazu.
* Zaprezentuj literkę Z, z dziecku. Plansza z literą.
* Pod obrazkiem przedstawiającym „zegar” zapiszcie ich nazwę.* Podzielcie wyraz zegar na sylaby i głoski.
*Policzcie ile sylab i głosek znajduje się w wyrazie „zegar”.
Podskoczcie tyle razy ile sylab jest w wyrazie, zróbcie tyle przysiadów ile głosek jest w wyrazie.
* Określcie czy głoska „z „jest spółgłoską czy samogłoską.
* Wymieńcie i policzcie spółgłoski i samogłoski znajdujące się w wyrazie zegar.
Zróbcie tyle pajacyków ile jest spółgłosek w wyrazie i tle skłonów ile jest samogłosek w wyrazie.
* Przyjrzyjcie się literze „Z, z.” Co Wam przypomina jej kształt?
* Zwróćcie uwagę, w jaki sposób piszemy literę Z, z.
* Obejrzyjcie schemat pisania litery.
* Napiszcie literę wielką i małą palcem w powietrzu, a później na dywanie/podłodze.
* Ułóżcie ze skakanki/sznurka/nitki/wstążki kształt litery Z, z.
* Poszukajcie w gazetach, książkach literki Z, z.P
.jpg){kind=link}
Plansza przedstawiająca zegar.
.jpg){kind=link}
Propozycje działań na wtorek 21kwietnia
- Oglądanie bajki edukacyjnej „Rady na odpady”;
- Zabawa utrwalająca zachowania ekologiczne z elementem ruchu „Czas dla Ziemi”;
- Historyjka obrazkowa „Co z tymi odpadami”;
- Ocena zachowań właściwych i nieodpowiednich – praca z obrazkiem;
- Zabawa matematyczna „Mniej czy więcej?”;
- Ćwiczenia w posługiwaniu się znakami „<,>”.
1. Oglądanie bajki edukacyjnej „Rady na odpady”
Link do bajki: https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k
2. Zabawa „Czas dla Ziemi”
Celem zabawy jest utrwalenie informacji z zakresu dbania o środowisko.
Można przygotować się do zabawy, wykorzystując symbol kuli ziemskiej, wykonany poprzedniego dnia, który przyczepiamy do ściany lub innego elementu (drzwi, szafki). Przydałby się także zegar, który jest elementem symbolicznym (ale niekoniecznie).
Wprowadzamy dziecko w temat zabawy:
„Jeśli nie dbamy o naszą planetę, jej czas się kurczy. Aby była w dobrej kondycji, a dzięki niej również wszyscy ludzie na świecie, musimy pamiętać o ekologicznych nawykach. Za chwilę ty też, w zabawie, będziesz mógł wydłużyć czas naszej symbolicznej Ziemi. Jeśli, twoim zdaniem, powiem zdanie prawdziwe – skacz raz do przodu. Jeśli zdanie będzie fałszywe – rób dwa skoki do tyłu”
Propozycje zdań o tematyce ekologicznej do wypowiedzenia przez rodzica w zabawie:
1. Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom.
2. Rower nie produkuje spalin.
3. Torebki foliowe szybko się rozkładają i nie szkodzą przyrodzie.
4. Woda w oceanie może być brudna – to nikomu nie szkodzi.
5. Autobus jest bardziej ekologicznym środkiem transportu niż samochód, którym jedzie tylko jedna osoba.
6. Filtry na kominach nie pomagają w oczyszczaniu dymu, który z nich leci.
7. Wylewanie ścieków z fabryk do rzeki szkodzi rybom.
8. Ludzie mogą się zatruć, jedząc ryby pływające w ściekach.
(To tylko propozycje, wymyślajmy także inne zdania o ekologii)
Zabawa kończy się w momencie, gdy dziecku uda się dotrzeć do sylwety Ziemi zawieszonej na ścianie. Jeśli podczas zabawy pojawią się rozbieżne zdania, rodzic w pierwszej kolejności prosi dziecko o rozwiązanie sporu. Dopiero wówczas, gdy samo nie będzie potrafiło znaleźć rozwiązania, rodzic udziela odpowiedzi. Zachęćmy także innych domowników do zabawy.
3. Historyjka obrazkowa „Co z tymi odpadami”
4. Praca z obrazkiem
Zadaniem dziecka jest obejrzenie i opowiedzenie obrazków. Prosimy także o ocenę zachowania poszczególnych osób. Dziecko wskazuje zachowanie, które jest właściwe (Karta pracy 1 i 2), a także czyta napisy „tak” i „nie” oraz koloruje właściwy, odnoszący się do każdego z obrazków (Karta pracy 3).
5. Zabawa matematyczna „Mniej czy więcej”
Celem zabawy jest wprowadzenie do zapoznania dzieci ze znakami matematycznymi „<,>”. Przydatne będą rekwizyty np. puste butelki lub nakrętki albo inne opakowania. Dobrze gdyby było ich razem 8. Musimy także znaleźć miejsce, gdzie będziemy umieszczać rekwizyty np. dwa krzesła, pudełka, miski itp. Potrzebne będą także dwa paski papieru do ułożenia znaków : <, >.
Zapraszamy dziecko do wysłuchania opowieści:
W pewnej sali stały dwa kosze na śmieci (wskazujemy przygotowane krzesła). W jednym z nich leżały trzy butelki (nakrętki)- kładziemy 3 puste butelki do jednego kosza(krzesła), w drugim pięć butelek - kładziemy 5 pustych butelek na drugie krzesło. W którym koszu było więcej butelek?
Dziecko wskazuje prawidłową odpowiedź . Rodzic kontynuuje opowieść:
Wielka szufla śmieciarki otwiera się szeroko w tę stronę, gdzie jest więcej śmieci. Jak myślisz, w którą stronę się otworzy?
Rodzic układa znak > z dwóch pasków papieru i opowiada kilka takich krótkich opowieści, by utrwalić z dzieckiem schemat zadania (mogą to być np. opowieści o ptaszkach w gniazdach, o kredkach w piórniku, o lalkach na pólkach itd.). Można poprosić dziecko o pomoc w wymyślaniu historii. Kolejnym krokiem jest ilustrowanie zadania cyframi zamiast przedmiotów.
6. Ćwiczenia w posługiwaniu się znakami „<,>”
Propozycje zabaw na poniedziałek 20. 04. 2020 r.
Dbamy o naszą planetę
1. „Co to jest?” – zagadka słowna:
Co to jest, moi drodzy?
Wirują wokół słońca -
I krążą tak bez końca! (planety)
Pytania do dziecka:
Jakie znacie nazwy planet?
Jak nazywa się planeta, na której my mieszkamy?
2. Słuchanie wiersza Magdaleny Tokarczyk pt. „Chora Planetka”.
Pewna Planetka mała, cały dzień smutną buzię miała.
Jaś się zastanawiał dlaczego? – ale zapomniał, że papierki zamiast do kosza to rzucił pod drzewo.
Kasia również się zastanawiała, dlaczego Planetka chodzi zapłakana.
Jednak i ona zapomniała, jak z samego rana listki z drzewa obrywała i gałązki łamała.
Pan Janek też długo rozmyślał nad smutną Planetki buzią,
ale i on zapomniał o tym, że wczoraj z wieczora zamiast śmieci do kosza do pieca wrzucił,
a dym czarny z komina buchał i powietrze dookoła zatruwał.
Pani Aniela również była zatroskana, dlaczego Planetkę głowa bolała od rana,
ale i ona zapomniała, że śmieci nie posegregowała tylko do jednego worka wszystko wsypała.
Planetka dalej smutna chodziła, a gdzie nie spojrzała tam śmieci widziała.
I małą Halinkę, co światło w pokoju miała włączone, a przecież słoneczko świeciło na dworze.
I Józia co wodę miał źle zakręconą już od rana, bo woda z kranu ciągle kap, kap kapała.
Planetka tak się rozchorowała, że do szpitala pojechała.
Pytacie dlaczego? Bo nikt o środowisko nie zadbał mój drogi kolego.
Dlatego Planetka smutną buzię miała i się poważnie rozchorowała.
Pamiętajcie zatem dzieci kochane, aby Planetka uśmiechnięta i zdrowa była,
Dbajmy o środowisko, tak by nasza Ziemia zawsze czysta była!
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/04/CHORA-PLANETKA-2.pdf
3. Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.
Pytania do dziecka:
Dlaczego Planetka była chora?
Co dzieci zrobiły źle?
Co powinniśmy zrobić, aby nasza Ziemia była czysta i „zdrowa”? itp.
4. Słuchanie piosenki „ Ziemia, wyspa zielona”. Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
https://www.youtube.com/watch?v=_SKe11ntnGc
5. „Wysypisko śmieci” – zabawa badawcza.
Dziecko otrzymuje ręcznik jednorazowy, na którym pisakiem rysuje schemat domu i znak umowny wysypiska śmieci (duża kropka), następnie spryskuje je wodą ze spryskiwacza. Kropka się rozlewa.
Wniosek z doświadczenia: śmieci się rozkładają, co źle wpływa na środowisko; w zależności od tego , co jest śmieciem, rozkładanie trwa różnie czasowo.
Przed doświadczeniem rodzic zadaje pytania:
Gdzie ludzie wysypują śmieci?
Dokąd te śmieci są wywożone?
Jak myślicie, czy Ziemia potrzebuje pomocy?
Co możemy zrobić? (segregacja)
6. „Akcja – segregacja” – nauka samodzielnej segregacji odpadów w domu. Gra interaktywna.
7. Planeta Ziemia – praca plastyczna dla dzieci.
Do stworzenia planety za pomocą rosnących farb będziecie potrzebować: szablon ziemi poniżej link do wydruku, dwie kartki techniczne A 4, rosnące farby w kolorze zielonym i niebieskim przepis również poniżej na filmie potrzebna będzie: (sól, mąka, woda), patyczki do mieszania lub pędzelki, mikrofala lub piekarnik. Na wykończenie pracy biała i czarna farba.
Masę bazową na rosnące farby możemy zabarwić barwnikami spożywczymi, startą kredą lub farbami. Doskonale każdą z tych czynności możecie zobaczyć na naszym filmie instruktażowym zamieszczonym poniżej.
https://mojedziecikreatywnie.pl/2017/04/planeta-ziemia-praca-plastyczna/
Propozycja działań na piątek 17 kwietnia
- Słuchanie wiersza;
- Omówienie obrazków „Prace na wsi”;
- Historyjka obrazkowa „Skąd się bierze mleko?”;
- Co nam dają zwierzęta – karta pracy;
- Rozwiązanie krzyżówki;
- Kolorowanie obrazka.
1. Słuchanie wiersza
Ludwik Wiszniewski
„Wspólna praca”
Kwaknął kaczor Na podwórku
raz i drugi kogut pieje:
- Na podwórku − Już gospodarz
widzę pługi… w polu sieje…
Kwa, kwa! Ko, ko!
Wróbel siedzi Na topoli
na stodole: kraczą wrony:
− Już gospodarz − Już koniki
jedzie w pole… ciągną brony…
Ćwir, ćwir! Kra, kra!
Zając przysiadł Teraz krzyczą
na ugorze: wszyscy razem:
− Już gospodarz − Oraliśmy
w polu orze… z gospodarzem!
Hop, hop! Hej! hej!
Porozmawiajmy z dzieckiem o wierszu:
Czy dziecko zrozumiało wszystkie słowa użyte w wierszu?
Wyjaśnijmy trudne słowa: pług, ugór, orka, brona
Zapytajmy także:
Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
Co robiły zwierzęta i o czym opowiadały?
2. Omówienie obrazków „Prace na wsi”
Po obejrzeniu obrazków dzieci opowiadają ich treść. Próbują czytać zdania i wyrazy. Przyporządkowują narzędzia do czynności. Rysują szlaczki.
3. Historyjka obrazkowa „Skąd się bierze mleko”
Zadaniem dzieci jest uporządkowanie obrazków według kolejności zdarzeń. W trakcie porządkowania dzieci omawiają treść obrazków.
4. Co nam dają zwierzęta
Do wykonania zadania potrzebne będą kredki w 5 kolorach. Każdą linię należy rysować innym kolorem kredki. Zwróćmy uwagę aby dzieci starannie rysowały po linii. Na zakończenie zadania poprośmy dziecko aby powiedziało, jaki produkt otrzymujemy dzięki poszczególnym zwierzętom.
5. Rozwiązanie krzyżówki
Litery potrzebne do uzupełnienia krzyżówki można wyciąć z gazet lub wpisać w okienka. Jeżeli dziecko nie pamięta wszystkich liter, można napisać je na kartce, a dziecko odwzoruje potrzebną literę. Hasło krzyżówki (krowa) może dziecko narysować lub namalować.
6. Kolorowanie obrazka
Obrazek należy pokolorować według kodu. Po skończonej pracy zapytajmy dziecko czy wie co jest na obrazku (dziecko owcy – jagnię).
Propozycje zabaw na czwartek 16. 04.2020 r..
Od buraka do lizaka – skąd bierze się cukier?
1. Praca z wierszem „ Od buraka do lizaka” - autor nieznany.
Cukrowa wata, cukrowa wata
Kręconą w bębnie kupuje tata
Ja lubię watę, lubi też osa
Cukrowe nitki cieńsze od włosa.
Lecz nie wie osa, ja nie wiem też
Skąd wziął się cukier. A czy Ty wiesz?
Rośnie na polu burak cukrowy,
Długo dojrzewa, aż jest gotowy.
Trzeba buraki z ziemi wyrwane
Zwieść do fabryki cukrownią zwanej.
Tak się je myje, kroi, szykuje
I coś jak kompot przygotowuje
Na samym końcu z tego kompotu
Jest wreszcie cukier. Tyle kłopotu
Ma mnóstwo ludzi z jednym burakiem
Byś mógł się cieszyć jednym lizakiem.
Pytania:
Z czego się robi lizaki i watę cukrową?
Z czego się robi cukier?
Jak się nazywa fabryka, która produkuje cukier?
Kto produkuje buraki cukrowe?
Czy znacie jakieś inne buraki?
Do czego służą buraki pastewne?
Do czego służą buraki czerwone?
2. Jak powstaje cukier z buraków cukrowych:
https://www.youtube.com/watch?v=8rEutOeMOp0&t=7s
Pytania:
Czy jedzenie słodyczy, które zawierają dużo cukru jest zdrowe?
3. Zabawa słuchowa:
„Rzucam Ci piłkę i mówię część słowa , a TY mi powiedz, jaka jest druga połowa”.
Mówimy pierwszą sylabę wyrazu i rzucamy piłeczką do dziecka, a dziecko łapie piłkę
i dokańcza wyraz, niech wyrazy będą związane z aktualnie realizowaną tematyką.
cu…..kierki
li……zaki
ba…..tony
cze …..kolada
ro…..gale
marmo…lada
4. Zabawa matematyczna na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 po wysłuchaniu
piosenki „ Cukierki”.
https://www.youtube.com/watch?v=A32G1okrd58
Dzieci próbują odpowiedzieć na pytanie: „Kto wziął cukierki?”.
A tylko chętne dzieci rozwiązują poniższe zadania!!!!!
5. Zabawa badawcza: „Gorące oddzielanie” połączona z degustacją cukru. Określanie jego właściwości.
• Materiały: cukier, woda, garnek, łyżka.
- Przebieg: w garnku przygotowujemy roztwór cukru i podgrzewamy. Łyżkę przez chwilę trzymamy nad parą gotującego się płynu. Gdy trochę ostygnie, liżemy ją.
• Wynik: łyżka nie będzie słodka. Na łyżce osadzi się czysta woda.
- Wniosek: pod wpływem podgrzewania woda paruje. Para wodna skrapla się, gdy dochodzi do kontaktu z zimną łyżeczką. Cząsteczki cukru pozostają w cieczy, która jest w garnku.
6. Praca plastyczna: „Malowanie na cukrze”.
Malujemy obrazek rzadkim klejem rozprowadzając go pędzlem. Posypujemy kartkę cukrem – najwięcej tam gdzie znajduje się klej. Resztę cukru zsypujemy z kartki. Rozpuszczamy farbę wodą i moczymy w niej pędzel. Lekko dotykamy cukru pędzlem, tak aby nasiąkł farbą. Zostawiamy do wyschnięcia. Cukier trochę się rozpuści i utworzy twardą warstwę.
Materiały: klej (klej magiczny)cukier, farby (plakatowe lub wodne)